esperanto » bengala | 9 [naŭ] | Semajntagoj

৯ [নয়] সপ্তাহের বিভিন্ন দিন

9 [naẏa] saptāhēra bibhinna dina

la lundo	সোমবার; sōmabāra
la mardo	মঙ্গলবার; maṅgalabāra
la merkredo	বুধবার; budhabāra
la ĵaŭdo	বৃহস্পতিবার; br̥haspatibāra
la vendredo	শুক্রবার; śukrabāra
la sabato	শনিবার; śanibāra
la dimanĉo	রবিবার; rabibāra
la semajno	সপ্তাহ; saptāha
de lundo ĝis dimanĉo	সোমবার থেকে রবিবার পর্যন্ত; sōmabāra thēkē rabibāra paryanta
La unua tago estas lundo.	প্রথম দিন হল সোমবার ৷; prathama dina hala sōmabāra
La dua tago estas mardo.	দ্বিতীয় দিন হল মঙ্গলবার ৷; dbitīẏa dina hala maṅgalabāra
La tria tago estas merkredo.	তৃতীয় দিন হল বুধবার ৷; tr̥tīẏa dina hala budhabāra
La kvara tago estas ĵaŭdo.	চতুর্থ দিন হল বৃহস্পতিবার ৷; caturtha dina hala br̥haspatibāra
La kvina tago estas vendredo.	পঞ্চম দিন হল শুক্রবার ৷; pañcama dina hala śukrabāra
La sesa tago estas sabato.	ষষ্ঠ দিন হল শনিবার ৷; ṣaṣṭha dina hala śanibāra
La sepa tago estas dimanĉo.	সপ্তম দিন হল রবিবার ৷; saptama dina hala rabibāra
La semajno havas sep tagojn.	সাত দিনে এক সপ্তাহ ৷; sāta dinē ēka saptāha
Ni laboras nur kvin tagojn.	আমরা কেবলমাত্র পাঁচ দিন কাজ করি ৷; āmarā kēbalamātra pām̐ca dina kāja kari

La latina, ĉu vivanta lingvo?

La angla estas nuntempe la plej grava monda lingvo. Ĝin oni instruas tutmonde kaj ĝi estas oficiala lingvo en multaj landoj. Tiun rolon antaŭe ludis la latina. La latinan origine parolis la latinoj. Ili estis la enloĝantoj de Latio, kies centro estis Romo. La lingvo disvastiĝis kun la ekspansio de la Romia Imperio. En la antikva tempo, la latina estis la gepatra lingvo de multaj popoloj. Ili vivis en Eŭropo, Nordafriko kaj Okcidentazio. Sed la parola latina diferenciĝis de la klasika latina. Ĝi estis ordinara lingvo, nomita vulgara latina. En la romiigitaj regionoj ekzistis malsamaj dialektoj. El la dialektoj disvolviĝis mezepoke naciaj lingvoj. La lingvoj devenantaj el la latina estas la latinidaj lingvoj. Al tiuj apartenas la itala, la hispana kaj la portugala. Ankaŭ la franca kaj la rumana baziĝas sur la latina. Sed la latina ne vere estingiĝis. Ĝis la 19a jarcento ĝi estis grava komerca lingvo. Kaj ĝi restis la lingvo de la kleruloj. Por la scienco ĝis hodiaŭ gravas la latina. Ĉar multaj fakaj terminoj havas latinan devenon. Ankaŭ en lernejoj oni ankoraŭ instruas la latinan kiel fremdan lingvon. Kaj la universitatoj ofte atendas konojn de la latina. La latina do ne estas morta, eĉ se ĝin oni ne plu parolas. De pluraj jaroj la latina eĉ spertas revigliĝon. La nombro de homoj volantaj lerni la latinan denove kreskas. Ĝin oni plu konsideras kiel ŝlosilo al la lingvo kaj kulturo de multaj landoj. Do kuraĝu lerni la latinan! Audaces fortuna adiuvat , la bonŝanco favoras la aŭdaculojn!