esperanto » bengala | 1 [unu] | Personoj

১ [এক] ব্যক্তি

1 [Ēka] byakti

mi	আমি; āmi
mi kaj vi	আমি এবং তুমি; āmi ēbaṁ tumi
ambaŭ ni	আমরা দুজনে (আমরা উভয়েই); āmarā dujanē (āmarā ubhaẏē'i)
li	সে (ছেলে); sē (chēlē)
li kaj ŝi	সে (ছেলে) এবং সে (মেয়ে); sē (chēlē) ēbaṁ sē (mēẏē)
ambaŭ ili	তারা দুজনে; tārā dujanē
la viro	পুরুষ; puruṣa
la virino	স্ত্রী / মহিলা; strī / mahilā
la infano	শিশু; śiśu
familio	একটি পরিবার; ēkaṭi paribāra
mia familio	আমার পরিবার; āmāra paribāra
Mia familio estas ĉi-tie.	আমার পরিবার এখানে ৷; āmāra paribāra ēkhānē
Mi estas ĉi-tie.	আমি এখানে ৷; āmi ēkhānē
Vi estas ĉi-tie.	তুমি এখানে ৷; tumi ēkhānē
Li estas ĉi-tie kaj ŝi estas ĉi-tie.	সে (ছেলে) এখানে এবং সে (মেয়ে) এখানে ৷; sē (chēlē) ēkhānē ēbaṁ sē (mēẏē) ēkhānē
Ni estas ĉi-tie.	আমরা এখানে ৷; āmarā ēkhānē
Vi estas ĉi-tie.	তোমরা এখানে ৷; tōmarā ēkhānē
Ili ĉiuj estas ĉi-tie.	তারা সবাই এখানে ৷; tārā sabā'i ēkhānē

Alfabetoj

Per lingvoj ni povas interkompreniĝi. Ni diras al aliaj tion, kion ni pensas aŭ sentas. Tiun funkcion plenumas ankaŭ la skriboj. La plej multaj lingvoj havas skribon. La skriboj konsistas el signoj. Tiuj signoj povas diverse aspekti. Multaj skriboj konsistas el literoj. Tiujn skribojn oni nomas alfabetoj. Alfabeto estas ordigita kvanto de grafikaj signoj. Tiuj signoj estas ligitaj al vortoj laŭ difinitaj reguloj. Al ĉiu signo korespondas fiksita prononco. La termino alfabeto venas el la greka. La unuaj du literoj de ĝia alfabeto nomiĝas Alfa kaj Beta. En la historio estis multaj malsamaj alfabetoj. Jam antaŭ pli ol 3000 jaroj la homoj uzis skribajn signojn. La skribaj signoj antaŭe estis magiaj simboloj. Nur malmultaj homoj sciis ilian signifon. Pli malfrue la signoj perdis sian simbolan econ. La literoj hodiaŭ ne plu havas signifon. Nur per kombino kun aliaj literoj ili estigas sencon. La skriboj kiaj ekzemple la ĉina malsame funkcias. Ili similas al bildoj kaj ofte montras tion, kion ili signifas. Kiam ni skribas, ni kodas niajn pensojn. Ni uzas signojn por fiksi nian scion. Nia cerbo lernis malĉifri la alfabeton. Signoj iĝas vortoj, kaj vortoj ideoj. Tiele, teksto povas jarmilojn postvivi. Kaj ankoraŭ kompreniĝi...