esperanto » albana | 1 [unu] | Personoj

1 [njё] Persona

mi	unё
mi kaj vi	unё dhe ti
ambaŭ ni	ne tё dy
li	ai
li kaj ŝi	ai dhe ajo
ambaŭ ili	ata tё dy
la viro	burri
la virino	gruaja
la infano	fёmija
familio	njё familje
mia familio	familja ime
Mia familio estas ĉi-tie.	Familja ime ёshtё kёtu.
Mi estas ĉi-tie.	Unё jam kёtu.
Vi estas ĉi-tie.	Ti je kёtu.
Li estas ĉi-tie kaj ŝi estas ĉi-tie.	Ai ёshtё kёtu dhe ajo ёshtё kёtu.
Ni estas ĉi-tie.	Ne jemi kёtu.
Vi estas ĉi-tie.	Ju jeni kёtu.
Ili ĉiuj estas ĉi-tie.	Ata janё tё gjithё kёtu.

Alfabetoj

Per lingvoj ni povas interkompreniĝi. Ni diras al aliaj tion, kion ni pensas aŭ sentas. Tiun funkcion plenumas ankaŭ la skriboj. La plej multaj lingvoj havas skribon. La skriboj konsistas el signoj. Tiuj signoj povas diverse aspekti. Multaj skriboj konsistas el literoj. Tiujn skribojn oni nomas alfabetoj. Alfabeto estas ordigita kvanto de grafikaj signoj. Tiuj signoj estas ligitaj al vortoj laŭ difinitaj reguloj. Al ĉiu signo korespondas fiksita prononco. La termino alfabeto venas el la greka. La unuaj du literoj de ĝia alfabeto nomiĝas Alfa kaj Beta. En la historio estis multaj malsamaj alfabetoj. Jam antaŭ pli ol 3000 jaroj la homoj uzis skribajn signojn. La skribaj signoj antaŭe estis magiaj simboloj. Nur malmultaj homoj sciis ilian signifon. Pli malfrue la signoj perdis sian simbolan econ. La literoj hodiaŭ ne plu havas signifon. Nur per kombino kun aliaj literoj ili estigas sencon. La skriboj kiaj ekzemple la ĉina malsame funkcias. Ili similas al bildoj kaj ofte montras tion, kion ili signifas. Kiam ni skribas, ni kodas niajn pensojn. Ni uzas signojn por fiksi nian scion. Nia cerbo lernis malĉifri la alfabeton. Signoj iĝas vortoj, kaj vortoj ideoj. Tiele, teksto povas jarmilojn postvivi. Kaj ankoraŭ kompreniĝi...