esperanto » finna | 1 [unu] | Personoj

1 [yksi] Henkilöitä

mi	minä
mi kaj vi	minä ja sinä
ambaŭ ni	me molemmat
li	hän
li kaj ŝi	hän ja hän
ambaŭ ili	he molemmat
la viro	mies
la virino	nainen
la infano	lapsi
familio	perhe
mia familio	minun perheeni
Mia familio estas ĉi-tie.	Minun perheeni on täällä.
Mi estas ĉi-tie.	Minä olen täällä.
Vi estas ĉi-tie.	Sinä olet täällä.
Li estas ĉi-tie kaj ŝi estas ĉi-tie.	Hän on täällä ja hän on täällä.
Ni estas ĉi-tie.	Me olemme täällä.
Vi estas ĉi-tie.	Te olette täällä.
Ili ĉiuj estas ĉi-tie.	He ovat kaikki täällä.

Alfabetoj

Per lingvoj ni povas interkompreniĝi. Ni diras al aliaj tion, kion ni pensas aŭ sentas. Tiun funkcion plenumas ankaŭ la skriboj. La plej multaj lingvoj havas skribon. La skriboj konsistas el signoj. Tiuj signoj povas diverse aspekti. Multaj skriboj konsistas el literoj. Tiujn skribojn oni nomas alfabetoj. Alfabeto estas ordigita kvanto de grafikaj signoj. Tiuj signoj estas ligitaj al vortoj laŭ difinitaj reguloj. Al ĉiu signo korespondas fiksita prononco. La termino alfabeto venas el la greka. La unuaj du literoj de ĝia alfabeto nomiĝas Alfa kaj Beta. En la historio estis multaj malsamaj alfabetoj. Jam antaŭ pli ol 3000 jaroj la homoj uzis skribajn signojn. La skribaj signoj antaŭe estis magiaj simboloj. Nur malmultaj homoj sciis ilian signifon. Pli malfrue la signoj perdis sian simbolan econ. La literoj hodiaŭ ne plu havas signifon. Nur per kombino kun aliaj literoj ili estigas sencon. La skriboj kiaj ekzemple la ĉina malsame funkcias. Ili similas al bildoj kaj ofte montras tion, kion ili signifas. Kiam ni skribas, ni kodas niajn pensojn. Ni uzas signojn por fiksi nian scion. Nia cerbo lernis malĉifri la alfabeton. Signoj iĝas vortoj, kaj vortoj ideoj. Tiele, teksto povas jarmilojn postvivi. Kaj ankoraŭ kompreniĝi...