esperanto » bengala | 34 [tridek kvar] | En la trajno

৩৪ [চৌঁত্রিশ] ট্রেনে

34 [Caum̐triśa] ṭrēnē

Ĉu tio estas la trajno al Berlino?	এটা কি বার্লিনে যাবার ট্রেন?; ēṭā ki bārlinē yābāra ṭrēna?
Kiam la trajno forveturos?	এই ট্রেনটা কখন ছাড়বে?; Ē'i ṭrēnaṭā kakhana chāṛabē?
Kiam la trajno alvenos en Berlino?	এই ট্রেনটা বার্লিনে কখন পৌঁছাবে?; Ē'i ṭrēnaṭā bārlinē kakhana paum̐chābē?
Pardonon, ĉu vi permesas preteriron?	মাফ করবেন, আমি কি আগে যেতে পারি?; Māpha karabēna, āmi ki āgē yētē pāri?
Mi kredas ke tio estas mia sidloko.	আমার মনে হয় এটা আমার বসবার জায়গা ৷; Āmāra manē haẏa ēṭā āmāra basabāra jāẏagā
Mi kredas ke vi sidas en mia sidloko.	আমার মনে হয় আপনি আমার জায়গায় বসে আছেন ৷; āmāra manē haẏa āpani āmāra jāẏagāẏa basē āchēna
Kie estas la dormovagono?	স্লিপার কোথায়?; slipāra kōthāẏa?
La dormovagono estas ĉe la trajnofino.	স্লিপার ট্রেনের শেষের দিকে আছে ৷; Slipāra ṭrēnēra śēṣēra dikē āchē
Kaj kie estas la manĝovagono? – Ĉe la fronto.	আর খাবার (গাড়ি) জায়গা কোথায়? – সামনের দিকে ৷; āra khābāra (gāṛi) jāẏagā kōthāẏa? – Sāmanēra dikē
Ĉu mi povas dormi supre?	আমি কি নীচে শুতে পারি?; āmi ki nīcē śutē pāri?
Ĉu mi povas dormi mezloke?	আমি কি মাঝখানে শুতে পারি?; Āmi ki mājhakhānē śutē pāri?
Ĉu mi povas dormi malsupre?	আমি কি উপরে শুতে পারি?; Āmi ki uparē śutē pāri?
Kiam ni estos ĉe la landlimo?	আমরা বর্ডারে কখন পৌঁছাব?; Āmarā barḍārē kakhana paum̐chāba?
Kiom longe daŭras la veturado al Berlino?	বার্লিন যাত্রায় কত সময় লাগে?; Bārlina yātrāẏa kata samaẏa lāgē?
Ĉu la trajno malfruiĝas?	ট্রেন কী দেরীতে চলছে?; Ṭrēna kī dērītē calachē?
Ĉu vi havas ion por legi?	আপনার কাছে পড়বার মত কিছু আছে?; Āpanāra kāchē paṛabāra mata kichu āchē?
Ĉu haveblas io por manĝi kaj trinki ĉi-tie?	এখানে খাবার এবং পান করার জন্য কিছু পাওয়া যেতে পারে?; Ēkhānē khābāra ēbaṁ pāna karāra jan'ya kichu pā'ōẏā yētē pārē?
Ĉu vi povus veki min je la 7a horo?	আপনি কি দয়া করে আমাকে ৭ টার সময় জাগিয়ে দেবেন?; Āpani ki daẏā karē āmākē 7 ṭāra samaẏa jāgiẏē dēbēna?

La disvolviĝo de la lingvo

Klaras kial ni parolas unuj kun la aliaj. Ni volas interŝanĝi ideojn kaj interkompreniĝi. Sed malpli klaras kiel precize la lingvo estiĝis. Prie ekzistas diversaj teorioj. Sed estas certe ke la lingvo estas tre malnova fenomeno. Antaŭkondiĉo por paroli estis iuj korpaj karakterizaĵoj. Ili estis necesaj por ke ni povu formi sonojn. La neandertalhomoj jam kapablis uzi sian voĉon. Ili tiel povis distingiĝi de la bestoj. Krome, gravis laŭta kaj firma voĉo por defendi sin. Per ĝi oni povis minaci aŭ timigi malamikojn. Tiam oni jam fabrikis ilojn kaj estigis fajron. Tiu scio iel transdonendis. La parolo ankaŭ gravis por grupe ĉasi. Tutsimpla interkompreniĝo jam ekzistis antaŭ 2 milionoj da jaroj. La unuaj lingvaj eroj estis la signoj kaj la gestoj. Sed la homoj volis kompreniĝi ankaŭ en la mallumo. Aldone ili devis povi paroli unuj kun la aliaj sen reciproka rigardo. Tial disvolviĝis la voĉo, kiu anstataŭis la signojn. La lingvo en la nuntempa senco aĝas je almenaŭ 50 000 jaroj. Forlasante Afrikon la homo sapiens disvastigis ĝin tutmonde. En la diversaj regionoj disiĝis la lingvoj unuj de la aliaj. Tio signifas ke estiĝis malsamaj lingvaj familioj. Ili tamen enhavis nur la fundamentojn de lingvaj sistemoj. La unuaj lingvoj estis multe malpli kompleksaj ol la nuntempaj lingvoj. Ili plu evoluis per la gramatiko, la fonologio kaj la semantiko. Eblus diri ke malsamaj lingvoj estas malsamaj solvoj. Sed ĉiam samis la problemo : kiel mi montru kion mi pensas?