esperanto » korea | 69 [sesdek naŭ] | bezoni - voli

69 [예순아홉] 필요해요 – 원해요

69 [yesun-ahob] pil-yohaeyo – wonhaeyo

Mi bezonas liton.	저는 침대가 필요해요.; jeoneun chimdaega pil-yohaeyo.
Mi volas dormi.	저는 자기를 원해요.; jeoneun jagileul wonhaeyo.
Ĉu estas lito ĉi-tie?	여기 침대가 있어요?; yeogi chimdaega iss-eoyo?
Mi bezonas lampon.	저는 램프가 필요해요.; jeoneun laempeuga pil-yohaeyo.
Mi volas legi.	저는 읽기를 원해요.; jeoneun ilg-gileul wonhaeyo.
Ĉu estas lampo ĉi-tie?	여기 램프가 있어요?; yeogi laempeuga iss-eoyo?
Mi bezonas telefonon.	저는 전화기가 필요해요.; jeoneun jeonhwagiga pil-yohaeyo.
Mi volas telefoni.	저는 전화하기를 원해요.; jeoneun jeonhwahagileul wonhaeyo.
Ĉu estas telefono ĉi-tie?	여기 전화기가 있어요?; yeogi jeonhwagiga iss-eoyo?
Mi bezonas fotilon.	저는 사진기가 필요해요.; jeoneun sajingiga pil-yohaeyo.
Mi volas foti.	저는 사진 찍기를 원해요.; jeoneun sajin jjiggileul wonhaeyo.
Ĉu estas fotilo ĉi-tie?	여기 사진기가 있어요?; yeogi sajingiga iss-eoyo?
Mi bezonas komputilon.	저는 컴퓨터가 필요해요.; jeoneun keompyuteoga pil-yohaeyo.
Mi volas sendi retmesaĝon.	저는 이메일 보내기를 원해요.; jeoneun imeil bonaegileul wonhaeyo.
Ĉu estas komputilo ĉi-tie?	여기 컴퓨터가 있어요?; yeogi keompyuteoga iss-eoyo?
Mi bezonas globskribilon.	저는 펜이 필요해요.; jeoneun pen-i pil-yohaeyo.
Mi volas ion skribi.	저는 뭘 쓰기를 원해요.; jeoneun mwol sseugileul wonhaeyo.
Ĉu estas paperfolio kaj globskribilo ĉi-tie?	여기 종이와 펜이 있어요?; yeogi jong-iwa pen-i iss-eoyo?

Indonezio, la lando kun multaj lingvoj

La Respubliko de Indonezio estas unu el la plej grandaj landoj de la terglobo. Ĉirkaŭ 240 milionoj da homoj vivas en la insula ŝtato. Tiuj homoj apartenas al multaj malsamaj popolgrupoj. La nombron de etnaj grupoj en Indonezio oni taksas je preskaŭ 500. Tiuj grupoj havas multajn malsamajn kulturajn tradiciojn. Kaj ili parolas ankaŭ multajn malsamajn lingvojn! Parolatas ĉirkaŭ 250 lingvoj en Indonezio. Al ili aldoniĝas tre multaj dialektoj. La lingvojn de Indonezio oni ĝenerale klasifikas laŭ la popolgrupoj. Estas ekzemple la java aŭ la balia lingvoj. Tiu lingva multnombreco kompreneble kondukas al problemoj. Ĝi malhelpas la efikecon de la ekonomio kaj administrado. Tial enkondukiĝis nacia lingvo en Indonezio. La bahasa indonesia (indonezia) estas la oficiala lingvo ekde la sendependiĝo en 1945. Ĝin oni instruas apud la gepatra lingvo en ĉiuj lernejoj. Tiun lingvon malgraŭe ne parolas ĉiuj loĝantoj de Indonezio. Nur ĉirkaŭ 70% el la indonezianoj regas la indonezian. La indonezia estas la gepatra lingvo de ‘nur’ 20 milionoj da homoj. La multaj regionaj lingvoj do ankoraŭ multe gravas. La indonezia estas aparte interesa por la lingvemuloj. Ĉar lerni la indonezian havas multajn avantaĝojn. La lingvon oni konsideras relative simpla. La gramatikaj reguloj rapide lerneblas. Por la prononco fidindas la skribmaniero. Ankaŭ la ortografio ne malfacilas. Multaj indoneziaj vortoj originas el aliaj lingvoj. Kaj la indonezia baldaŭ iĝos unu el la plej gravaj lingvoj... Tiuj do estas sufiĉaj kialoj por eklerni ĝin, ĉu ne?