Shqip » Indonezisht | 53 [pesёdhjetёetre] | Dyqane

53 [lima puluh tiga] Toko

Po kёrkojmё njё dyqan sportiv.	Kami mencari sebuah toko peralatan olahraga.
Po kёrkojmё njё dyqan mishi.	Kami mencari sebuah toko daging.
Po kёrkojmё njё farmaci.	Kami mencari sebuah apotik.
Ne duam tё blejmё njё top.	Kami ingin membeli sebuah bola sepak.
Duam tё blejmё sallam.	Kami ingin membeli salami.
Duam tё blejmё ilaçe.	Kami ingin membeli obat-obatan.
Ne kёrkojmё njё dyqan sportiv pёr tё blerё njё top futbolli.	Kami mencari toko peralatan olahraga untuk membeli bola sepak.
Ne kёrkojmё njё dyqan mishi pёr tё blerё sallam.	Kami mencari toko daging untuk membeli salami.
Ne kёrkojmё njё farmaci pёr tё blerё ilaçe.	Kami mencari apotik untuk membeli obat-obatan.
Ne kёrkojmё njё dyqan argjendarie.	Saya mencari toko perhiasan.
Ne kёrkojmё njё fotograf.	Saya mencari toko peralatan foto.
Ne kёrkojmё njё ёmbёltore.	Saya mencari sebuah toko kue.
Kam ndёrmend tё blej njё unazё.	Saya berencana membeli sebuah cincin.
Kam ndёrmend tё blej njё film.	Saya berencana membeli sebuah film.
Kam ndёrmend tё blej njё tortё.	Saya berencana membeli kue tar.
Kёrkoj njё argjendari, pёr tё blerё njё unazё.	Saya mencari sebuah toko perhiasan untuk membeli sebuah cincin.
Kёrkoj njё fotograf, pёr tё blerё njё film.	Saya mencari sebuah toko peralatan foto untuk membeli sebuah film.
Kёrkoj njё ёmbёltore, pёr tё blerё njё tortё.	Saya mencari sebuah toko kue untuk membeli kue tar.

Kujtesa ka nevojë për gjuhë.

Shumica e njerëzve e mbajnë mend ditën e parë të shkollës. Sidoqoftë, ata nuk kujtojnë më atë që ka ndodhur më parë. Gjatë viteve tona të para të jetës, ne nuk kemi pothuajse asnjë kujtim. Por pse ndodh kjo? Pse nuk mund të kujtojmë çfarë kemi përjetuar kur ishim bebe? Arsyeja gjendet tek zhvillimi ynë. Gjuha dhe kujtesa zhvillohen përafërsisht në të njëjtën kohë. Njeriu ka nevojë për gjuhë që të mund të mbajë mend diçka. Kjo do të thotë se duhet të ketë fjalë për atë që po përjeton. Shkencëtarët kanë kryer teste të ndryshme tek fëmijët. Ata bënë një zbulim interesant. Sapo fëmijët mësojnë të flasin, ata harrojnë gjithçka që kanë përjetuar më parë. Pra, fillimi i gjuhës është gjithashtu fillimi i kujtesës. Fëmijët mësojnë shumë gjatë tre viteve të para të jetës. Ata përjetojnë çdo ditë gjëra të reja. Në këtë moshë, ata kanë shumë përvoja të rëndësishme. Megjithatë, të gjitha harrohen. Psikologët e quajnë këtë fenomen “amnezia infantile”. Mbeten vetëm gjërat, të cilat fëmija mundet t'i emërojë. Kujtesa autobiografike ruan përvojat personale. Funksionon si një ditar. Në të ruhet çdo gjë e rëndësishme e jetës tonë. Kujtesa autobiografike formon kështu identitetin e njeriut. Sidoqoftë, zhvillimi i saj varet nga mësimi i gjuhës amtare. Vetëm përmes gjuhës ne mund të aktivizojmë kujtesën tonë. Sigurisht, gjërat që ne përjetojmë si bebe nuk janë zhdukur vërtet. Ato ruhen diku në trurin tonë. Por ne nuk mund t'i kujtojmë më… – sa keq vërtet, apo jo?