Afrikaans » Indonesies | 1 [een] | Persone

1 [satu] Orang

ek	saya
ek en jy	saya dan kamu
ons albei	kami berdua
hy	dia (laki-laki)
hy en sy	dia (laki-laki) dan dia (perempuan)
hulle albei	mereka berdua
die man	pria
die vrou	wanita
die kind	anak
’n familie	sebuah keluarga
my familie	keluarga saya
My familie is hier.	Keluarga saya berada di sini.
Ek is hier.	Saya di sini.
Jy is hier.	Kamu di sini.
Hy is hier en sy is hier.	Dia (laki-laki) di sini dan dia (perempuan) di sini.
Ons is hier.	Kami di sini.
Julle is hier.	Kalian di sini.
Hulle is almal hier.	Mereka semua di sini.

Alfabette

Met tale kan ons kommunikeer. Ons kan vir ander sê wat ons dink of voel. Skryf het ook dié funksie. Die meeste tale het ’n geskrewe vorm, of skrif. Skrif bestaan uit karakters. Die karakters kan baie verskil. Die meeste skrifte bestaan uit letters. Dié letters vorm ’n alfabet. ’n Alfabet is ’n geordendede stel grafiese simbole. Die karakters word volgens bepaalde reëls saamgevoeg om woorde te vorm. Elke karakter het ’n vaste uitspraak. Die term “alfabet” kom uit die Griekse taal. Daarin is die eerste twee letters “alfa” en “beta” genoem. In die geskiedenis was daar baie verskillende alfabette. Mense het meer as 3 000 jaar gelede al karakters gebruik. Vroeër was die karakters magiese simbole. Net ’n paar mense het geweet wat hulle beteken. Later het die karakters hul simboliese aard verloor. Deesdae het letters geen betekenis nie. Hulle het net betekenis wanneer hulle met ander letters gekombineer word. Karakters soos dié in Chinees werk anders. Hulle lyk soos tekeninge en stel dikwels voor wat hulle beteken. Wanneer ons skryf, kodeer ons ons gedagtes. Ons gebruik karakters om ons kennis aan te teken. Ons brein het geleer hoe om die alfabet te ontsyfer. Karakters word woorde, woorde word idees. So kan ’n teks duisende jare voortbestaan. En nog steeds verstaan word…