Shqip » Finlandisht | 53 [pesёdhjetёetre] | Dyqane

53 [viisikymmentäkolme] Kauppoja / liikkeitä

Po kёrkojmё njё dyqan sportiv.	Etsimme urheiluliikettä.
Po kёrkojmё njё dyqan mishi.	Etsimme lihakauppaa.
Po kёrkojmё njё farmaci.	Etsimme apteekkia.
Ne duam tё blejmё njё top.	Haluamme nimittäin ostaa jalkapallon.
Duam tё blejmё sallam.	Haluamme nimittäin ostaa meetvurstia.
Duam tё blejmё ilaçe.	Haluamme nimittäin ostaa lääkkeitä.
Ne kёrkojmё njё dyqan sportiv pёr tё blerё njё top futbolli.	Etsimme urheiluliikettä ostaaksemme jalkapallon.
Ne kёrkojmё njё dyqan mishi pёr tё blerё sallam.	Etsimme lihakauppaa ostaaksemme meetvurstia.
Ne kёrkojmё njё farmaci pёr tё blerё ilaçe.	Etsimme apteekkia ostaaksemme lääkkeitä.
Ne kёrkojmё njё dyqan argjendarie.	Etsin kultaseppää.
Ne kёrkojmё njё fotograf.	Etsin valokuvaliikettä.
Ne kёrkojmё njё ёmbёltore.	Etsin konditoriaa.
Kam ndёrmend tё blej njё unazё.	Aion nimittäin ostaa sormuksen.
Kam ndёrmend tё blej njё film.	Aion nimittäin ostaa filmirullan.
Kam ndёrmend tё blej njё tortё.	Aion nimittäin ostaa kakun.
Kёrkoj njё argjendari, pёr tё blerё njё unazё.	Etsin kultaseppää ostaakseni sormuksen.
Kёrkoj njё fotograf, pёr tё blerё njё film.	Etsin valokuvaliikettä ostaakseni filmirullan.
Kёrkoj njё ёmbёltore, pёr tё blerё njё tortё.	Etsin konditoriaa ostaakseni kakun.

Kujtesa ka nevojë për gjuhë.

Shumica e njerëzve e mbajnë mend ditën e parë të shkollës. Sidoqoftë, ata nuk kujtojnë më atë që ka ndodhur më parë. Gjatë viteve tona të para të jetës, ne nuk kemi pothuajse asnjë kujtim. Por pse ndodh kjo? Pse nuk mund të kujtojmë çfarë kemi përjetuar kur ishim bebe? Arsyeja gjendet tek zhvillimi ynë. Gjuha dhe kujtesa zhvillohen përafërsisht në të njëjtën kohë. Njeriu ka nevojë për gjuhë që të mund të mbajë mend diçka. Kjo do të thotë se duhet të ketë fjalë për atë që po përjeton. Shkencëtarët kanë kryer teste të ndryshme tek fëmijët. Ata bënë një zbulim interesant. Sapo fëmijët mësojnë të flasin, ata harrojnë gjithçka që kanë përjetuar më parë. Pra, fillimi i gjuhës është gjithashtu fillimi i kujtesës. Fëmijët mësojnë shumë gjatë tre viteve të para të jetës. Ata përjetojnë çdo ditë gjëra të reja. Në këtë moshë, ata kanë shumë përvoja të rëndësishme. Megjithatë, të gjitha harrohen. Psikologët e quajnë këtë fenomen “amnezia infantile”. Mbeten vetëm gjërat, të cilat fëmija mundet t'i emërojë. Kujtesa autobiografike ruan përvojat personale. Funksionon si një ditar. Në të ruhet çdo gjë e rëndësishme e jetës tonë. Kujtesa autobiografike formon kështu identitetin e njeriut. Sidoqoftë, zhvillimi i saj varet nga mësimi i gjuhës amtare. Vetëm përmes gjuhës ne mund të aktivizojmë kujtesën tonë. Sigurisht, gjërat që ne përjetojmë si bebe nuk janë zhdukur vërtet. Ato ruhen diku në trurin tonë. Por ne nuk mund t'i kujtojmë më… – sa keq vërtet, apo jo?