esperanto » finna | 59 [kvindek naŭ] | En la poŝtoficejo

59 [viisikymmentäyhdeksän] Postitoimistossa

Kie estas la plej proksima poŝtoficejo?	Missä on lähin postitoimisto?
Ĉu malproksimas la poŝtoficejo de ĉi-tie?	Onko pitkä matka lähimmälle postitoimistolle?
Kie estas la plej proksima leterkesto?	Missä on lähin postilaatikko?
Mi bezonas kelkajn poŝtmarkojn.	Minä tarvitsen pari postimerkkiä.
Por poŝtkarto kaj letero.	Yhden kortille sekä toisen kirjeelle.
Kiom kostas la afranko al Usono?	Kuinka kallis postimaksu Amerikkaan on?
Kiom pezas la pakaĵo?	Kuinka painava paketti on?
Ĉu mi povas sendi ĝin aerpoŝte?	Voinko lähettää sen ilmateitse?
Kiom da tempo bezonatas por ĝia alveno?	Kuinka pitkään kestää kunnes se on perillä?
Kie mi povas telefoni?	Mistä voin soittaa puhelun?
Kie estas la plej proksima telefonbudo?	Missä on lähin puhelinkoppi?
Ĉu vi havas telefonkartojn?	Onko teillä puhelinkortteja?
Ĉu vi havas telefonlibron?	Onko teillä puhelinluetteloa?
Ĉu vi konas la telefonkodon de Aŭstrujo?	Tiedättekö Itävallan suuntanumeron?
Momenton, mi tuj serĉos.	Odottakaa hetki niin otan siitä selvää.
La lineo estas okupata.	Linja on aina varattu.
Kiun numeron vi elektis?	Minkä numeron valitsitte?
Vi devas unue elekti nulon!	Teidän pitää ensin valita nolla!

La gepatra lingvo ĉiam restas la plej grava lingvo

Nia gepatra lingvo estas la unua lingvo kiun ni lernas. Tio senkonscie okazas, tion ni do ne rimarkas. La plej multaj homoj havas nur unu gepatran lingvon. Ĉiuj aliaj lingvoj lerniĝas kiel fremdaj lingvoj. Kompreneble ankaŭ estas homoj kreskantaj kun pluraj lingvoj. Sed tiujn lingvojn ili parolas ĝenerale malsamnivele. Tiuj lingvoj ofte uziĝas ankaŭ malsamokaze. Iun lingvon oni parolas ekzemple laboreje. Alian oni uzas hejme. Nia kapablo paroli lingvon dependas de pluraj faktoroj. Kiam ni etinfanaĝe ĝin lernas, ni ĝin ĝenerale bone lernas. Nia parolcerbareo plej efike laboras en tiuj vivjaroj. Ankaŭ gravas kiom ofte ni parolas lingvon. Ju pli ofte ni ĝin uzas, des pli bone ni ĝin parolas. Sed la esploristoj kredas ke ni neniam egale bone parolas du lingvojn. Unu lingvo ĉiam restas la pli grava. Eksperimentoj ŝajnas konfirmi tiujn hipotezojn. Diversajn personojn oni testis esplorcele. Parto de la subjektoj flue parolis du lingvojn. Tiuj estis la ĉina kiel gepatra lingvo kaj la angla. La alia duono de la subjektoj parolis nur la anglan kiel gepatran lingvon. La subjektoj devis plenumi simplajn taskojn en la angla. Oni tiuokaze mezuris ilian cerban aktivecon. Kaj montriĝis diferencoj en la cerboj de la subjektoj! Ĉe la plurlingvuloj aparte aktivis cerba regiono. La unulingvuloj montris male neniun aktivecon en tiu regiono. Ambaŭ grupoj plenumis la taskojn same rapide kaj same bone. La ĉinoj malgraŭe plu tradukis ĉion en sian gepatran lingvon…