esperanto » adiga | 87 [okdek sep] | Is-tempo de la modalverboj 1

87 [тIокIиплIырэ блырэ] ОсэфэшI глаголмэ яблэкIыгъэ шъуашэр 1

87 [tIokIiplIyrje blyrje] OsjefjeshI glagolmje jabljekIygje shuashjer 1

Ni devis akvumi la florojn.	Къэгъагъэмэ псы акIэткIэн фэягъэ.; Kjegagjemje psy akIjetkIjen fjejagje.
Ni devis ordigi la loĝejon.	Унэр къызэIытхыжьын фэягъэ.; Unjer kyzjeIythyzh'yn fjejagje.
Ni devis lavi la vazaron.	Хьакъу-шыкъухэр къэттхьакIыжьынхэ фэягъэ.; H'aku-shykuhjer kjetth'akIyzh'ynhje fjejagje.
Ĉu vi devis pagi la fakturon?	Уасэр (счетыр) шъутыжьын фэягъа?; Uasjer (schetyr) shutyzh'yn fjejaga?
Ĉu vi devis pagi la eniron?	ЧIэхьапкIэ шъутын фаеу хъугъагъа?; ChIjeh'apkIje shutyn faeu hugaga?
Ĉu vi devis pagi monpunon?	Тазыр шъутын фаеу хъугъагъа?; Tazyr shutyn faeu hugaga?
Kiu devis adiaŭi?	Хэта «хъяркIэ» къэзыIон фаеу хъугъэр?; Hjeta «hjarkIje» kjezyIon faeu hugjer?
Kiu devis frue hejmeniri?	Хэта жьэу ядэжь кIожьын фаеу хъугъэр?; Hjeta zh'jeu jadjezh' kIozh'yn faeu hugjer?
Kiu devis preni la trajnon?	Хэта мэшIокум итIысхьан фаеу хъугъэр?; Hjeta mjeshIokum itIysh'an faeu hugjer?
Ni ne volis resti longe.	Тэ бэрэ тыкъэты тшIоигъуагъэп.; Tje bjerje tykjety tshIoiguagjep.
Ni volis trinki nenion.	Тэ зыми тешъо тшIоигъуагъэп.; Tje zymi tesho tshIoiguagjep.
Ni ne volis ĝeni.	Тэ дгъэгумэкIынхэу тшIоигъуагъэп.; Tje dgjegumjekIynhjeu tshIoiguagjep.
Mi volis nur telefoni.	Сэ телефонкIэ сытео сшIоигъуагъ.; Sje telefonkIje syteo sshIoiguag.
Mi volis mendi taksion.	Сэ такси сыубыты сшIоигъуагъ.; Sje taksi syubyty sshIoiguag.
Mi volis ja hejmenveturi.	Сэ тадэжь сыкIожьы сшIоигъуагъ.; Sje tadjezh' sykIozh'y sshIoiguag.
Mi pensis ke vi volas voki vian edzinon.	Сэ уишъхьагъусэ телефонкIэ удэгущуIэ пшIоигъуагъэу къысшIошIыгъ.; Sje uishh'agusje telefonkIje udjegushhuIje pshIoiguagjeu kysshIoshIyg.
Mi pensis ke vi volas voki la informojn.	Сэ джэуап зыдэбгъотырэ бюром телефонкIэ уафытеощт къысшIошIыгъ.; Sje dzhjeuap zydjebgotyrje bjurom telefonkIje uafyteoshht kysshIoshIyg.
Mi pensis ke vi volas mendi picon.	Сэ пиццэ къябгъэхьынэу уфэягъэу къысшIошIыгъ.; Sje piccje kjabgjeh'ynjeu ufjejagjeu kysshIoshIyg.

La ĉina lingvo

La ĉina lingvo havas la plej multajn parolantojn en la mondo. Sed ne estas unika ĉina lingvo. Ekzistas pluraj ĉinaj lingvoj. Ili ĉiuj apartenas al la ĉinotibeta lingva familio. Entute ĉirkaŭ 1,3 miliardoj da homoj parolas la ĉinan. La plimulto el ili vivas en la Ĉina Popola Respubliko kaj en Tajvano. Estas ankaŭ multaj landoj kun ĉinparolantaj minoritatoj. La plej granda ĉina lingvo estas la norma ĉina. Tiun normigitan lingvon oni ankaŭ nomas la mandarena. La mandarena estas la oficiala lingvo de la Ĉina Popola Respubliko. La aliajn ĉinajn lingvojn oni ofte konsideras nur dialektoj. Ankaŭ en Tajvano kaj Singapuro parolatas la mandarena. La mandarena estas la gepatra lingvo de 850 milionoj da homoj. Sed ĝin komprenas preskaŭ ĉiuj ĉinparolantoj. Parolantoj de malsamaj dialektoj tial uzas ĝin por interkompreniĝi. Ĉiuj ĉinoj havas komunan skribon. La ĉina skribo aĝas inter 4000 kaj 5000 jaroj. Sekve, la ĉina havas la plej longan literaturan tradicion. Aliaj kulturoj de Azio ankaŭ adoptis la ĉinan skribon. La ĉinaj skribaj signoj pli malfacilas ol la alfabetaj sistemoj. Sed la parola ĉina ne tiom komplikas. La gramatiko relative facile lerneblas. Tio ebligas la lernantojn rapide progresi. Kaj kreskanta nombro de homoj volas lerni la ĉinan! Ĝi pli kaj pli gravas kiel fremda lingvo. Nuntempe oni ĉie proponas kursojn pri la ĉina. Ankaŭ vi memfidu! La ĉina estos la lingvo de la estonteco…