esperanto » adiga | 71 [sepdek unu] | voli ion

71 [тIокIищрэ пшIыкIузырэ] Зыгорэм фэен

71 [tIokIishhrje pshIykIuzyrje] Zygorjem fjeen

Kion vi volas?	Сыд шъузыфаер?; Syd shuzyfaer?
Ĉu vi volas futbali?	Футбол шъуешIэнэу шъуфая?; Futbol shueshIjenjeu shufaja?
Ĉu vi volas viziti amikojn?	Шъуиныбджэгъухэр зэжъугъэлъэгъухэ шъушIоигъуа?; Shuinybdzhjeguhjer zjezhugjeljeguhje shushIoigua?
voli	фэен / шIоигъон; fjeen / shIoigon
Mi ne volas veni malfrue.	КIасэу сыкъэкIожьы сшIоигъоп.; KIasjeu sykjekIozh'y sshIoigop.
Mi ne volas iri tien.	Ащ сыкIонэу сыфаеп.; Ashh sykIonjeu syfaep.
Mi volas iri hejmen.	Унэм сыкIожьы сшIоигъу.; Unjem sykIozh'y sshIoigu.
Mi volas resti hejme.	Унэм сыкъинэ сшIоигъу.; Unjem sykinje sshIoigu.
Mi volas esti sola.	Сизакъоу сыкъанэ сшIоигъу.; Sizakou sykanje sshIoigu.
Ĉu vi volas resti ĉi-tie?	Мыщ укъанэ пшIоигъуа?; Myshh ukanje pshIoigua?
Ĉu vi volas manĝi ĉi-tie?	Мыщ ущышхэ пшIоигъуа?; Myshh ushhyshhje pshIoigua?
Ĉu vi volas dormi ĉi-tie?	Мыщ ущычъые пшIоигъуа?; Myshh ushhychye pshIoigua?
Ĉu vi volas forveturi morgaŭ?	Неущ шъуежьэжьы шъушIоигъуа?; Neushh shuezh'jezh'y shushIoigua?
Ĉu vi volas resti ĝis morgaŭ?	Неущ нэсэ шъукъанэ шъушIоигъуа?; Neushh njesje shukanje shushIoigua?
Ĉu vi volas pagi la fakturon nur morgaŭ?	Счётыр неущ къэптымэ пшIоигъуа?; Schjotyr neushh kjeptymje pshIoigua?
Ĉu vi volas iri diskoteken?	Дискотекэм шъукIонэу шъуфая?; Diskotekjem shukIonjeu shufaja?
Ĉu vi volas iri kinejen?	Кином шъукIонэу шъуфая?; Kinom shukIonjeu shufaja?
Ĉu vi volas iri kafejen?	Кафем шъукIонэу шъуфая?; Kafem shukIonjeu shufaja?

Kiel la cerbo lernas novajn vortojn

Kiam ni lernas vortojn, nia cerbo memorigas novajn enhavojn. Sed la lerno funkcias nur per ripetado. La bona memorigo de vortoj fare de nia cerbo dependas de pluraj faktoroj. Sed plej gravas ke ni regule ripetu la vortojn. Konserviĝas nur la vortoj, kiujn ni ofte legas aŭ skribas. Eblus diri ke tiujn vortojn oni arĥivas kiel bildon. Tiu lerna principo ankaŭ validas por la simioj. La simioj kapablas lerni ‘legi’ vortojn kiam ili sufiĉe ofte vidas ilin. Kvankam ili ne komprenas la vortojn, ili rekonas ilin per ilia formo. Por flue paroli lingvon, ni bezonas multajn vortojn. Por tio, la vortoj devas esti bone organizitaj. Ĉar nia memoro funkcias kiel arĥivo. Por rapide trovi vorton, ĝi devas scii kie ĝi serĉu. Tial pli bonas lerni vortojn en difinita konteksto. Tiele, nia memoro ĉiam povas malfermi la ĝustan dosierujon. Sed ankaŭ tion de ni bone lernitan ni povas reforgesi. La scio tiam moviĝas de la aktiva al la pasiva memoro. Forgesante, ni liberiĝas el la scio kiun ni ne bezonas. Tiele, nia cerbo estigas lokon por novaj kaj pli gravaj aferoj. Tial gravas ke ni regule aktivigu nian scion. Sed kio troviĝas en la pasiva memoro, tio ne estas perdita por ĉiam. Kiam ni vidas forgesitan vorton, ni rememoras ĝin. Kion oni unufoje lernis, tion oni pli rapide lernas la duan fojon. Kiu volas plivastigi sian vortprovizon, tiu devas ankaŭ plivastigi siajn ŝatokupojn. Ĉar ĉiu el ni havas difinitajn interesojn. Tial nin ĝenerale okupas ĉiam la samaj aferoj. Sed lingvo konsistas el multaj malsamaj vortkampoj. Kiu interesiĝas pri politiko devus ankaŭ foje legi sportgazetojn!