Shqip » Frëngjisht | 65 [gjashtёdhjetёepesё] | Mohore 2

65 [soixante-cinq] Négation 2

A ёshtё e shtrenjtё unaza?	Est-ce que la bague est chère ?
Jo, kushton vetёm njёqind euro.	Non, elle ne coûte que cent Euro.
Por unё kam vetёm pesёdhjetё.	Mais, j’en ai seulement cinquante.
A je gati?	As-tu déjà terminé ?
Jo, akoma jo.	Non, pas encore.
Por do tё jem gati tani shpejt.	Mais j’aurais bientôt fini.
A do pёrsёri supё?	Veux-tu encore de la soupe ?
Jo, nuk dua mё.	Non, je n’en veux plus.
Por njё akullore.	Mais, encore une glace.
A keni shumё qё banoni kёtu?	Habites-tu depuis longtemps ici ?
Jo, vetёm njё muaj.	Non, juste un mois.
Por njoh shumё njerёz tashmё.	Mais je connais déjà beaucoup de personnes.
A do tё nisesh pёr nё shtёpi nesёr?	Vas-tu à la maison demain ?
Jo, nё fundjavё.	Non, seulement en week-end.
Por do tё kthehem tё dielёn.	Mais je rentre déjà dimanche.
A tё ёshtё rritur vajza?	Est-ce que ta fille est déjà une adulte ?
Jo, ёshtё vetёm shtatёmbёdhjetё vjeç.	Non, elle a seulement dix-sept ans.
Por ka tashmё njё shok.	Mais elle a déjà un petit ami.

Mutacioni gjenetik bën të mundur të folurin

Njeriu është krijesa e vetme e gjallë në tokë që mund të flasë. Kjo e dallon nga kafshët dhe bimët. Sigurisht që kafshët dhe bimët gjithashtu komunikojnë me njëri tjetrin. Sidoqoftë, ata nuk flasin një gjuhë të artikuluar. Po pse mund të flasë njeriu? Për të folur, nevojiten karakteristika të caktuara organike. Këto veçori fizike gjenden vetëm tek njerëzit. Kjo nuk do të thotë se njeriu i zhvilloi ato. Asgjë nuk ndodh pa një arsye në historinë e evolucionit. Në një moment të caktuar njeriu filloi të flasë. Se kur ndodhi kjo nuk dihet ekzaktësisht. Por duhet të ketë ndodhur diçka që u dha njerëzve gjuhën. Studiuesit besojnë se përgjegjës ishte një mutacion gjenetik. Antropologët kanë krahasuar përbërjen gjenetike të qenieve të ndryshme të gjalla. Dihet se një gjen i caktuar ndikon në gjuhë. Njerëzit që e kanë të dëmtuar këtë gjen, kanë probleme me të folurin. Ata nuk mund të shprehen mirë dhe kanë vështirësi për t'i kuptuar fjalët. Ky gjen u ekzaminua tek njerëzit, majmunët dhe minjtë. Tek njerëzit dhe shimpanzetë është shumë i ngjashëm. Mund të dallohen vetë dy ndryshime të vogla. Këto dallime janë të dukshme në tru. Së bashku me gjenet e tjera, ato ndikojnë në aktivitete të caktuara të trurit. Kjo i lejon njerëzit të flasin, por jo majmunët. Sidoqoftë, enigma e gjuhës njerëzore ende nuk është zgjidhur. Pasi vetëm mutacioni i gjenit nuk është i mjaftueshëm që të mund të flasësh. Studiuesit implementuan variantin e gjenit njerëzor tek minjtë. Gjithsesi ata nuk mundën të flisnin… Megjithëse britmat e tyre tingëllonin ndryshe!