Nederlands » Hebreeuws | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

‫58 [חמישים ושמונה]‬ ‫איברי הגוף‬

58 [xamishim ushmoneh] eyvarey haguf

Ik ben een man aan het tekenen.	‫אני מצייר / ת איש.‬; ani metsayer/metsayeret ish.
Eerst het hoofd.	‫תחילה את הראש.‬; texilah haro'sh.
De man draagt een hoed.	‫האיש חובש כובע.‬; ha'ish xovesh kova.
Je kan zijn haar niet zien.	‫לא רואים את השיער.‬; lo ro'im et hassey'ar.
Je kan ook zijn oren niet zien.	‫גם את האוזניים לא רואים.‬; gam et ha'oznaim lo ro'im.
Je kan ook zijn rug niet zien.	‫גם את הגב לא רואים.‬; gam et hagav lo ro'im.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	‫אני מצייר את העיניים והפה.‬; ani metsayer et ha'eynaym w'hapeh.
De man danst en lacht.	‫האיש רוקד וצוחק.‬; ha'ish roqed w'tsoxeq.
De man heeft een lange neus.	‫לאיש יש אף ארוך.‬; la'ish yesh af arokh.
Hij draagt een stok in zijn handen.	‫הוא מחזיק מקל בידיים.‬; hu maxaziq maqel bayadaym.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	‫הוא לובש גם צעיף סביב הצואר.‬; hu lovesh gam tse'if sviv hatsawa'r.
Het is winter en het is koud.	‫עכשיו חורף וקר.‬; akhshayw xorf w'qar.
De armen zijn gespierd.	‫הזרועות חזקות.‬; hazro'ot xazaqot.
De benen zijn ook gespierd.	‫גם הרגליים חזקות.‬; gam haraglaym xazaqot.
De man is van sneeuw.	‫האיש עשוי משלג.‬; ha'ish assuy misheleg.
Hij draagt geen broek en geen jas.	‫הוא לא לובש מכנסיים ולא מעיל.‬; hu lo lovesh mikhnasaym w'lo me'il.
Maar de man bevriest niet.	‫אבל לא קר לו.‬; aval lo qar lo.
Hij is een sneeuwman.	‫הוא איש שלג.‬; hu ish sheleg.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...