esperanto » rumana | 53 [kvindek tri] | Vendejoj

53 [cincizeci şi trei] Magazine

Ni serĉas sportvendejon.	Căutăm un magazin de articole sportive.
Ni serĉas viandovendejon.	Căutăm o măcelărie.
Ni serĉas apotekon.	Căutăm o farmacie.
Ni ja volas aĉeti futbalan pilkon.	Vrem să cumpărăm o minge de fotbal.
Ni ja volas aĉeti salamon.	Vrem să cumpărăm salam.
Ni ja volas aĉeti medikamentojn.	Vrem să cumpărăm medicamente.
Ni serĉas sportvendejon por aĉeti futbalan pilkon.	Căutăm un magazin de articole sportive ca să cumpărăm o minge de fotbal.
Ni serĉas viandovendejon por aĉeti salamon.	Căutăm o măcelărie ca să cumpărăm salam.
Ni serĉas apotekon por aĉeti medikamentojn.	Căutăm o farmacie ca să cumpărăm medicamente.
Mi serĉas juveliston.	Caut un bijutier.
Mi serĉas fotovendejon.	Caut un magazin foto.
Mi serĉas dolĉaĵvendejon.	Caut o cofetărie.
Mi ja intencas aĉeti ringon.	Am de gând să cumpăr un inel.
Mi ja intencas aĉeti filmon.	Am de gând să cumpăr un film.
Mi ja intencas aĉeti torton.	Am de gând să cumpăr un tort.
Mi serĉas juveliston por aĉeti ringon.	Caut un bijutier pentru a cumpăra un inel.
Mi serĉas fotovendejon por aĉeti filmon.	Caut un magazin foto pentru a cumpăra un film.
Mi serĉas dolĉaĵvendejon por aĉeti torton.	Caut o cofetărie pentru a cumpăra un tort.

La memoro bezonas la parolon

La plej multaj homoj memoras sian unuan lernejan tagon. Ili tamen ne plu scias tion, kio antaŭe okazis. Ni havas preskaŭ neniun memoron pri niaj unuaj vivjaroj. Sed kial estas tiel? Kial ni ne memoras tion, kion ni travivis estante beboj? La kialo troviĝas en nia disvolviĝo. La parolkapablo kaj la memorkapablo disvolviĝas preskaŭ samtempe. Kaj por povi ion memori, la homo bezonas la parolkapablon. Tio signifas ke li jam devas havi vortojn por tio, kion li travivas. Sciencistoj efektivigis diversajn testojn kun infanoj. Ili tiuokaze faris interesan malkovron. Ekde kiam la infanoj lernas paroli, ili forgesas ĉion antaŭe okazintan. La eko de la parolo do estas ankaŭ la eko de la memoro. La infanoj multe lernas en la unuaj tri jaroj de sia vivo. Ili ĉiutage travivas novajn aferojn. Ili tiuaĝe ankaŭ faras tre gravas spertojn. Ĉio ĉi malgraŭe perdiĝas. La psiĥologoj nomas tiun fenomenon infana amnezio. Restas nur la aferoj, kiujn la infanoj povas nomi. La personajn spertojn konservas la membiografia memorkapablo. Ĝi funkcias kiel taglibro. En ĝi konserviĝas ĉio, kio gravas por nia vivo. La membiografia memorkapablo do ankaŭ formas nian identecon. Sed ĝia disvolviĝo dependas de la lernado de la gepatra lingvo. Kaj nian memorkapablon ni povas aktivigi nur per nia parolkapablo. Kompreneble ne vere forestas la aferoj, kiujn ni travivis estante beboj. Ili estas konservitaj ie en nia cerbo. Sed ni ne plu povas aliri ilin… vere bedaŭrindas, ĉu ne?