esperanto » greka | 86 [okdek ses] | Demandoj – Is-tempo 2

86 [ογδόντα έξι] Ερωτήσεις – παρελθοντικός 2

86 [ogdónta éxi] Erōtḗseis – parelthontikós 2

Kiun kravaton vi surhavis?	Ποια γραβάτα φόρεσες; Poia grabáta phóreses?
Kiun aŭton vi aĉetis?	Ποιο αυτοκίνητο αγόρασες; Poio autokínēto agórases?
Kiun gazeton vi abonis?	Σε ποιά εφημερίδα έγινες συνδρομητής; Se poiá ephēmerída égines syndromētḗs?
Kiun vi vidis?	Ποιον είδατε; Poion eídate?
Kiun vi renkontis?	Ποιον συναντήσατε; Poion synantḗsate?
Kiun vi rekonis?	Ποιον αναγνωρίσατε; Poion anagnōrísate?
Kiam vi ellitiĝis?	Πότε σηκωθήκατε; Póte sēkōthḗkate?
Kiam vi komencis?	Πότε ξεκινήσατε; Póte xekinḗsate?
Kiam vi finis?	Πότε σταματήσατε; Póte stamatḗsate?
Kial vi vekiĝis?	Γιατί ξυπνήσατε; Giatí xypnḗsate?
Kial vi iĝis instruisto?	Γιατί γίνατε δάσκαλος; Giatí gínate dáskalos?
Kial vi prenis taksion?	Γιατί πήρατε ταξί; Giatí pḗrate taxí?
De kie vi venis?	Από πού ήρθατε; Apó poú ḗrthate?
Kien vi iris?	Πού πήγατε; Poú pḗgate?
Kie vi estis?	Πού ήσασταν; Poú ḗsastan?
Al kiu vi helpis?	Ποιον βοήθησες; Poion boḗthēses?
Al kiu vi skribis?	Σε ποιον έγραψες; Se poion égrapses?
Al kiu vi respondis?	Σε ποιον απάντησες; Se poion apántēses?

Konsiletoj kontraŭ la forgeso

Ne ĉiam facilas lerni. Eĉ se tio estas amuza, tio povas esti laciga. Sed lerninte ion, ni ĝojas. Ni fieras pri ni kaj niaj progresoj. Ni bedaŭrinde ankaŭ povas forgesi tion, kion ni lernas. Tio ofte estas problemo, aparte koncerne lingvojn. La plej multaj el ni lernas unu aŭ plurajn lingvojn en la lernejo. Tiu scio ofte perdiĝas post la lerneja tempo. Ni apenaŭ plu parolas tiun lingvon. En nia ĉiutaga vivo ĝenerale dominas nia gepatra lingvo. Multaj lingvoj plu uziĝas nur dum ferioj. Sed kiam scio ne estas regule aktivigita, ĝi perdiĝas. Nia cerbo bezonas trejnadon. Eblus diri ke ĝi funkcias kiel muskolo. Tiu muskolo ekzercendas, alikaze ĝi pli malfortiĝas. Sed estas rimedoj por malhelpi la forgeson. Plej gravas reuzadi la lernitaĵon. Tiucele povas helpi fiksita ritaro. Oni povas plani malgrandan programon por malsamaj semajntagoj. Lunde, oni legu ekzemple libron en la fremda lingvo. Merkrede, oni aŭskultu eksterlandan radiostacion. Vendrede, oni poste skribu taglibron en la fremda lingvo. Tiumaniere, oni alterne legas, aŭdas kaj skribas. La scion oni sekve aktivigas diversmaniere. Ĉiuj tiuj ekzercoj ne bezonas longe daŭri, duonhoro sufiĉas. Sed gravas ke oni regule praktiku! Esploroj montras ke unufoja lernitaĵo jardekojn restas en la cerbo. Ĝi do nur reeligendas el sia tirkesto…