esperanto » greka | 18 [dek ok] | Dompurigado

18 [δεκαοκτώ] Καθαρισμός σπιτιού

18 [dekaoktṓ] Katharismós spitioú

Hodiaŭ estas sabato.	Σήμερα είναι Σάββατο.; Sḗmera eínai Sábbato.
Hodiaŭ ni havas tempon.	Σήμερα έχουμε χρόνο.; Sḗmera échoume chróno.
Hodiaŭ ni purigadas la loĝejon.	Σήμερα καθαρίζουμε το σπίτι.; Sḗmera katharízoume to spíti.
Mi purigadas la banĉambron.	(Εγώ) καθαρίζω το μπάνιο.; (Egṓ) katharízō to mpánio.
Mia edzo lavas la aŭton.	Ο άντρας μου πλένει το αυτοκίνητο.; O ántras mou plénei to autokínēto.
La infanoj purigadas la biciklojn.	Τα παιδιά καθαρίζουν τα ποδήλατα.; Ta paidiá katharízoun ta podḗlata.
Avinjo akvumas la florojn.	Η γιαγιά ποτίζει τα λουλούδια.; Ē giagiá potízei ta louloúdia.
La infanoj ordigas la infanĉambron.	Τα παιδιά τακτοποιούν το παιδικό δωμάτιο.; Ta paidiá taktopoioún to paidikó dōmátio.
Mia edzo ordigas sian skribotablon.	Ο άντρας μου τακτοποιεί το γραφείο του.; O ántras mou taktopoieí to grapheío tou.
Mi enigas la lavotaĵon en la lavmaŝinon.	(Εγώ) βάζω τα ρούχα στο πλυντήριο.; (Egṓ) bázō ta roúcha sto plyntḗrio.
Mi etendas la sekigotan lavitaĵon.	(Εγώ) απλώνω τα ρούχα.; (Egṓ) aplṓnō ta roúcha.
Mi gladas la lavitaĵon.	(Εγώ) σιδερώνω τα ρούχα.; (Egṓ) siderṓnō ta roúcha.
La fenestroj estas malpuraj.	Τα παράθυρα είναι βρώμικα.; Ta paráthyra eínai brṓmika.
La planko estas malpura.	Το πάτωμα είναι βρώμικο.; To pátōma eínai brṓmiko.
La vazaro estas malpura.	Τα πιάτα είναι βρώμικα.; Ta piáta eínai brṓmika.
Kiu purigadas la fenestrojn?	Ποιος καθαρίζει τα παράθυρα; Poios katharízei ta paráthyra?
Kiu polvosuĉas?	Ποιος βάζει ηλεκτρική σκούπα; Poios bázei ēlektrikḗ skoúpa?
Kiu lavas la vazaron?	Ποιος πλένει τα πιάτα; Poios plénei ta piáta?

Ĉu patrina lingvo? Patra lingvo!

De kiu vi lernis vian lingvon infanaĝe? Vi senhezite respondos : de la patrino! Tion pensas la plej multaj homoj en la mondo. La termino ‘patrina lingvo’ ekzistas en preskaŭ ĉiuj popoloj. Kaj la angloj kaj la ĉinoj konas ĝin. Eble ĉar la patrinoj pasigas pli da tempo kun la infanoj. Sed freŝaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke nia lingvo ĝenerale estas la lingvo de niaj patroj. Esploristoj pristudis la heredaĵon kaj lingvojn de miksitaj popoloj. En tiaj popoloj la gepatroj venis el malsamaj kulturoj. Tiuj popoloj aperis antaŭ jarmiloj. Tion kaŭzis grandaj migradaj moviĝoj. La heredaĵo de tiuj miksitaj popoloj estis genetike analizita. Ĝin oni poste komparis kun la lingvo de la popolo. La plej multaj popoloj parolas la lingvon de siaj viraj prapatroj. Tio signifas ke la nacia lingvo estas tiu apartenanta al la Y-kromosomo. La viroj do kunportis sian lingvon en fremdajn landojn. Kaj poste la tie vivantaj virinoj adoptis la novan lingvon de la viroj. Sed ankaŭ hodiaŭ la patroj havas grandan influon je nia lingvo. Ĉar la beboj lernante orientiĝas laŭ la lingvo de siaj patroj. La patroj parolas konsiderinde malpli kun siaj gefiloj. La vira sintakso ankaŭ pli simplas ol la virina. La lingvo de la patroj do pli bone taŭgas por la beboj. Ĝi ne superŝarĝas ilin kaj do pli facile lerneblas. Tial infanoj parolante preferas imiti paĉjon ol panjon. Poste la lingvon de la infano tamen markas la vortprovizo de la patrino. Sekve, nian lingvon influas kaj la patrinoj kaj la patroj. Ĝi do devus nomiĝi la gepatra lingvo!