esperanto » araba | 9 [naŭ] | Semajntagoj

‫9 [تسعة]‬ ‫أيام الأسبوع‬

9 [tse] ayaam al'asbue

la lundo	‫الاثنين‬; alaathnayn
la mardo	‫الثلاثاء‬; althlatha'
la merkredo	‫الأربعاء‬; al'arbuea'
la ĵaŭdo	‫الخميس‬; alkhamis
la vendredo	‫الجمعة‬; aljameat
la sabato	‫السبت‬; alsabt
la dimanĉo	‫الأحد‬; al'ahad
la semajno	‫الأسبوع‬; al'asbue
de lundo ĝis dimanĉo	‫من الاثنين إلى الأحد‬; mn alaithnayn 'iilaa al'ahad
La unua tago estas lundo.	‫اليوم الأول هو الإثنين.‬; aliawm al'awal hu al'iithnin.
La dua tago estas mardo.	‫اليوم الثاني هو الثلاثاء.‬; aliawm alththani hu althulatha'a.
La tria tago estas merkredo.	‫اليوم الثالث هو الأربعاء.‬; aliawm alththalith hu al'arbuea'a.
La kvara tago estas ĵaŭdo.	‫اليوم الرابع هو الخميس.‬; aliawm alrrabie hu alkhamiusa.
La kvina tago estas vendredo.	‫اليوم الخامس هو الجمعة.‬; aliawm alkhamis hu aljameata.
La sesa tago estas sabato.	‫اليوم السادس هو السبت.‬; aliawm alssadis hu alsubta.
La sepa tago estas dimanĉo.	‫اليوم السابع هو الأحد.‬; aliawm alssabie hu al'ahda.
La semajno havas sep tagojn.	الأسبوع فيه سبعة أيام.‬; al'usbue fih sbet ayam.
Ni laboras nur kvin tagojn.	‫نحن نعمل خمسة أيام فقط.‬; nhan naemal khmst 'ayam faqata.

La latina, ĉu vivanta lingvo?

La angla estas nuntempe la plej grava monda lingvo. Ĝin oni instruas tutmonde kaj ĝi estas oficiala lingvo en multaj landoj. Tiun rolon antaŭe ludis la latina. La latinan origine parolis la latinoj. Ili estis la enloĝantoj de Latio, kies centro estis Romo. La lingvo disvastiĝis kun la ekspansio de la Romia Imperio. En la antikva tempo, la latina estis la gepatra lingvo de multaj popoloj. Ili vivis en Eŭropo, Nordafriko kaj Okcidentazio. Sed la parola latina diferenciĝis de la klasika latina. Ĝi estis ordinara lingvo, nomita vulgara latina. En la romiigitaj regionoj ekzistis malsamaj dialektoj. El la dialektoj disvolviĝis mezepoke naciaj lingvoj. La lingvoj devenantaj el la latina estas la latinidaj lingvoj. Al tiuj apartenas la itala, la hispana kaj la portugala. Ankaŭ la franca kaj la rumana baziĝas sur la latina. Sed la latina ne vere estingiĝis. Ĝis la 19a jarcento ĝi estis grava komerca lingvo. Kaj ĝi restis la lingvo de la kleruloj. Por la scienco ĝis hodiaŭ gravas la latina. Ĉar multaj fakaj terminoj havas latinan devenon. Ankaŭ en lernejoj oni ankoraŭ instruas la latinan kiel fremdan lingvon. Kaj la universitatoj ofte atendas konojn de la latina. La latina do ne estas morta, eĉ se ĝin oni ne plu parolas. De pluraj jaroj la latina eĉ spertas revigliĝon. La nombro de homoj volantaj lerni la latinan denove kreskas. Ĝin oni plu konsideras kiel ŝlosilo al la lingvo kaj kulturo de multaj landoj. Do kuraĝu lerni la latinan! Audaces fortuna adiuvat , la bonŝanco favoras la aŭdaculojn!