Shenjat si gjuhë

Njerëzit krijuan gjuhë për të komunikuar. Të shurdhët ose personat me probleme të dëgjimit kanë një gjuhë të tyren. Kjo është gjuha e shenjave, gjuha themelore e të gjithë njerëzve të shurdhër. Ajo përbëhet nga shenja të kombinuara. Prandaj ajo është një gjuhë vizuale, pra, “e dukshme”. A kuptohet gjuha e shenjave në një nivel ndërkombëtar? Jo, edhe për shenjat ka gjuhë të ndryshme kombëtare. Çdo vend ka gjuhën e tij të shenjave. Ajo është e ndikuar nga kultura e atij vendi. Sepse gjuha zhvillohet gjithnjë nga kultura. Kjo vlen edhe për gjuhët qe nuk fliten. Sidoqoftë, ekziston një gjuhë ndërkombëtare e shenjave. Por shenjat e saj janë më të komplikuara. Gjithsesi, gjuhët kombëtare të shenjave janë të ngjashme. Shumë shenja janë ikonike. Ato bazohen në formën e sendeve që përfaqësojnë. Gjuha më e përhapur e shenjave është gjuha amerikane e shenjave. Gjuhët e shenjave njihen si gjuhë në kuptimin e plotë të fjalës. Ato kanë gramatikën e tyre. Edhe pse është e ndryshme nga gramatika e gjuhëve të folura. Kjo është arsyeja pse gjuha e shenjave nuk mund të përkthehet fjalë për fjalë. Sidoqoftë, ka interpretues të gjuhës së shenjave. Me gjuhën e shenjave, informacioni transmetohet në mënyrë simultane. Kjo do të thotë se një shenjë e vetme mund të shprehë një fjali të tërë. Në gjuhën e shenjave ka gjithashtu dialekte. Veçoritë rajonale kanë shenjat e tyre. Dhe çdo gjuhë e shenjave ka intonacionin e vet. Kjo vlen edhe për shenjat: aksenti ynë tregon origjinën tonë.