Shqip » Indonezisht | 71 [shtatёdhjetёenjё] | tё duash diçka

71 [tujuh puluh satu] mau sesuatu

Çfarё doni?	Apa yang kalian mau?
A doni tё luani futboll?	Kalian mau bermain sepak bola?
A doni tё vizitoni shokёt?	Kalian mau menjenguk teman-teman?
dua	mau
Nuk dua tё vij vonё.	Saya tidak mau datang terlambat.
Unё nuk dua tё shkoj atje.	Saya tidak mau ke sana.
Dua tё shkoj nё shtёpi.	Saya mau pulang ke rumah.
Dua tё rri nё shtёpi.	Saya mau tinggal di rumah.
Dua tё rri vetёm.	Saya mau sendirian.
Do tё rrish kёtu?	Maukah kamu tinggal di sini?
Do tё hash kёtu?	Maukah kamu makan di sini?
A do tё flesh kёtu?	Maukah kamu tidur di sini?
A doni tё niseni nesёr?	Maukah Anda berangkat besok?
A do tё rrini deri nesёr?	Maukah Anda tinggal sampai besok?
Doni ta paguani llogarinё nesër?	Apakah Anda ingin membayar tagihan besok?
A doni tё shkoni nё disko?	Maukah kalian ke disko?
A do tё shkoni nё kinema?	Maukah kalian ke bioskop?
A do shkoni nё kafe?	Maukah kalian ke kafetaria?

Si truri mëson fjalë të reja

Kur mësojmë fjalorin, truri ynë ruan përmbajtje të reja. Të mësuarit funksionon vetëm përmes përsëritjes së përhershme. Sesa mirë truri ynë ruan fjalët varet nga disa faktorë. Më i rëndësishmi prej tyre është përsëritja e rregullt e fjalorit. Vetëm fjalët që lexojmë ose shkruajmë shpesh, regjistrohen. Mund të thuhet se këto fjalë arkivohen si imazhe. Ky parim i të mësuarit vlen edhe për majmunët. Majmunët mund të mësojnë të “lexojnë” fjalë nëse i shohin ato mjaft shpesh. Megjithëse nuk i kuptojnë fjalët, ato i njohin prej formës së tyre. Për të folur një gjuhë rrjedhshëm, na duhen shumë fjalë. Për këtë, fjalori duhet të jetë i organizuar mirë. Pasi kujtesa jonë funksionon si një arkiv. Për të gjetur një fjalë shpejt, duhet të dijë se ku të kërkojë. Prandaj është më mirë që fjalët të mësohen në një kontekst të caktuar. Kështu që memoria të mund të hapë gjithmonë dosjen e duhur. Por ne mund të harrojmë edhe atë që e kemi mësuar shumë mirë. Njohuritë migrojnë nga memoria aktive tek ajo pasive. Duke harruar ne lirojmë veten nga dije që nuk na nevojiten. Kështu truri ynë krijon hapësirë për gjëra të reja dhe më të rëndësishme. Prandaj është e rëndësishme që të aktivizojmë njohuritë tona rregullisht. Ajo çka ndodhet në memorien pasive nuk ka humbur përgjithmonë. Kur ne shohim një fjalë që e kemi harruar, na kujtohet sërish. Çfarë është mësuar njëherë, mësohet më shpejt herën e dyte. Kush dëshiron të zgjerojë fjalorin, duhet të zgjerojë edhe hobet. Secili nga ne ka interesa të veçanta. Kjo është arsyeja pse ne kryesisht merremi me të njëjtat gjëra. Sidoqoftë, një gjuhë përbëhet nga shumë fusha të ndryshme fjalish. Kush është i të interesuar për politikë, duhet të lexojë edhe gazeta sportive!