ჟესტებიდან მეტყველებამდე

როდესაც ვლაპარაკობთ ან ვისმენთ, ჩვენი ტვინი ძალიან დაკავებულია. მან ლინგვისტური სიგნალები უნდა დაამუშაოს. ჟესტები და სიმბოლოებიც ლინგვისტური სიგნალებია. ისინი არსებობდნენ მანამ, სანამ ადამიანი ლაპარაკს დაიწყებდა. ზოგიერთი სიმბოლო ყველა კულტურაში გასაგებია. ზოგიერთის სწავლაა საჭირო. მათი გაგება მხოლოდ შეხედვით შეუძლებელია. ჟესტების და სიმბოლოების დამუშავება ისევე ხდება, როგორც ლაპარაკის. და ისინი ტვინის იმავე უბანში მუშავდება! ეს ახალმა კვლევამ დაადასტურა. მეცნიერებმა ექსპერიმენტის რამდენიმე მონაწილე გამოიკვლიეს. მათ სხვადასხვა ვიდეოკლიპებისთვის უნდა ეყურებინათ. სანამ ისინი კლიპებს უყურებდნენ, მათი ტვინის აქტივობა იზომებოდა. ერთ ჯგუფში კლიპები სხვადასხვა თემაზე იყო გადაღებული. ეს თემები მოძრაობით, სიმბოლოებით და ლაპარაკით იყო გადმოცემული. ექსპერიმენტის მონაწილეთა მეორე ჯგუფი განსხვავებულ ვიდეოკლიპებს უყურებდა. ეს კლიპები უაზრო ვიდეოები იყო. იქ ლაპარაკი, ჟესტები და სიმბოლოები არ იყო. მათ რაიმე მნიშვნელობა არ ჰქონდა. გაზომვის დროს მკვლევარებმა დაინახეს, თუ სად რა მუშავდებოდა. მათ შეეძლოთ ექსპერიმენტის მონაწილეთა ტვინის აქტივობა ერთმანეთისთვის შეედარებინათ. ყველაფერი, რაც აზრიანი იყო, ერთიდაიგივე უბანში ანალიზდებოდა. ამ ექსპერიმენტის შედეგები ძალიან საინტერესოა. ისინი უჩვენებს, თუ როგორ ისწავლა ჩვენმა ტვინმა ენა დროთა განმავლობაში. პირველად ადამიანი ჟესტების საშუალებით ურთიერთობდა. მოგვიანებით ენა განვითარდა. ამიტომ, ტვინს უნდა ესწავლა მეტყველების დამუშავება ისე, როგორც ჟესტების. და როგორც ჩანს, მან უბრალოდ ძველი ვერსიის განახლება მოახდინა...