esperanto » norvega | 18 [dek ok] | Dompurigado

18 [atten] Husvask

Hodiaŭ estas sabato.	I dag er det lørdag.
Hodiaŭ ni havas tempon.	I dag har vi tid.
Hodiaŭ ni purigadas la loĝejon.	I dag vasker vi leiligheten.
Mi purigadas la banĉambron.	Jeg vasker badet.
Mia edzo lavas la aŭton.	Mannen min vasker bilen.
La infanoj purigadas la biciklojn.	Barna vasker syklene.
Avinjo akvumas la florojn.	Bestemor vanner blomstene.
La infanoj ordigas la infanĉambron.	Barna rydder på rommet sitt.
Mia edzo ordigas sian skribotablon.	Mannen min rydder på skrivebordet sitt.
Mi enigas la lavotaĵon en la lavmaŝinon.	Jeg putter tøy inn i vaskemaskinen.
Mi etendas la sekigotan lavitaĵon.	Jeg henger opp tøy.
Mi gladas la lavitaĵon.	Jeg stryker tøy.
La fenestroj estas malpuraj.	Vinduene er skitne.
La planko estas malpura.	Gulvet er skittent.
La vazaro estas malpura.	Oppvasken er skitten.
Kiu purigadas la fenestrojn?	Hvem vasker vinduene?
Kiu polvosuĉas?	Hvem støvsuger?
Kiu lavas la vazaron?	Hvem tar oppvasken?

Ĉu patrina lingvo? Patra lingvo!

De kiu vi lernis vian lingvon infanaĝe? Vi senhezite respondos : de la patrino! Tion pensas la plej multaj homoj en la mondo. La termino ‘patrina lingvo’ ekzistas en preskaŭ ĉiuj popoloj. Kaj la angloj kaj la ĉinoj konas ĝin. Eble ĉar la patrinoj pasigas pli da tempo kun la infanoj. Sed freŝaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke nia lingvo ĝenerale estas la lingvo de niaj patroj. Esploristoj pristudis la heredaĵon kaj lingvojn de miksitaj popoloj. En tiaj popoloj la gepatroj venis el malsamaj kulturoj. Tiuj popoloj aperis antaŭ jarmiloj. Tion kaŭzis grandaj migradaj moviĝoj. La heredaĵo de tiuj miksitaj popoloj estis genetike analizita. Ĝin oni poste komparis kun la lingvo de la popolo. La plej multaj popoloj parolas la lingvon de siaj viraj prapatroj. Tio signifas ke la nacia lingvo estas tiu apartenanta al la Y-kromosomo. La viroj do kunportis sian lingvon en fremdajn landojn. Kaj poste la tie vivantaj virinoj adoptis la novan lingvon de la viroj. Sed ankaŭ hodiaŭ la patroj havas grandan influon je nia lingvo. Ĉar la beboj lernante orientiĝas laŭ la lingvo de siaj patroj. La patroj parolas konsiderinde malpli kun siaj gefiloj. La vira sintakso ankaŭ pli simplas ol la virina. La lingvo de la patroj do pli bone taŭgas por la beboj. Ĝi ne superŝarĝas ilin kaj do pli facile lerneblas. Tial infanoj parolante preferas imiti paĉjon ol panjon. Poste la lingvon de la infano tamen markas la vortprovizo de la patrino. Sekve, nian lingvon influas kaj la patrinoj kaj la patroj. Ĝi do devus nomiĝi la gepatra lingvo!