esperanto » indonezia | 18 [dek ok] | Dompurigado

18 [delapan belas] Membersihkan rumah

Hodiaŭ estas sabato.	Hari ini hari Sabtu.
Hodiaŭ ni havas tempon.	Kami punya waktu pada hari ini.
Hodiaŭ ni purigadas la loĝejon.	Hari ini kami membersihkan rumah.
Mi purigadas la banĉambron.	Saya membersihkan kamar mandi.
Mia edzo lavas la aŭton.	Suami saya mencuci mobil.
La infanoj purigadas la biciklojn.	Anak-anak membersihkan sepeda.
Avinjo akvumas la florojn.	Nenek menyiram bunga.
La infanoj ordigas la infanĉambron.	Anak-anak membereskan kamar tidur mereka.
Mia edzo ordigas sian skribotablon.	Suami saya membereskan meja kerjanya.
Mi enigas la lavotaĵon en la lavmaŝinon.	Saya memasukkan cucian ke dalam mesin cuci.
Mi etendas la sekigotan lavitaĵon.	Saya menggantung baju yang baru dicuci.
Mi gladas la lavitaĵon.	Saya menyetrika baju.
La fenestroj estas malpuraj.	Jendela-jendela itu kotor.
La planko estas malpura.	Lantai itu kotor.
La vazaro estas malpura.	Piring dan gelas itu kotor.
Kiu purigadas la fenestrojn?	Siapa yang membersihkan jendela?
Kiu polvosuĉas?	Siapa yang menyedot debu?
Kiu lavas la vazaron?	Siapa yang mencuci piring dan gelas?

Ĉu patrina lingvo? Patra lingvo!

De kiu vi lernis vian lingvon infanaĝe? Vi senhezite respondos : de la patrino! Tion pensas la plej multaj homoj en la mondo. La termino ‘patrina lingvo’ ekzistas en preskaŭ ĉiuj popoloj. Kaj la angloj kaj la ĉinoj konas ĝin. Eble ĉar la patrinoj pasigas pli da tempo kun la infanoj. Sed freŝaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke nia lingvo ĝenerale estas la lingvo de niaj patroj. Esploristoj pristudis la heredaĵon kaj lingvojn de miksitaj popoloj. En tiaj popoloj la gepatroj venis el malsamaj kulturoj. Tiuj popoloj aperis antaŭ jarmiloj. Tion kaŭzis grandaj migradaj moviĝoj. La heredaĵo de tiuj miksitaj popoloj estis genetike analizita. Ĝin oni poste komparis kun la lingvo de la popolo. La plej multaj popoloj parolas la lingvon de siaj viraj prapatroj. Tio signifas ke la nacia lingvo estas tiu apartenanta al la Y-kromosomo. La viroj do kunportis sian lingvon en fremdajn landojn. Kaj poste la tie vivantaj virinoj adoptis la novan lingvon de la viroj. Sed ankaŭ hodiaŭ la patroj havas grandan influon je nia lingvo. Ĉar la beboj lernante orientiĝas laŭ la lingvo de siaj patroj. La patroj parolas konsiderinde malpli kun siaj gefiloj. La vira sintakso ankaŭ pli simplas ol la virina. La lingvo de la patroj do pli bone taŭgas por la beboj. Ĝi ne superŝarĝas ilin kaj do pli facile lerneblas. Tial infanoj parolante preferas imiti paĉjon ol panjon. Poste la lingvon de la infano tamen markas la vortprovizo de la patrino. Sekve, nian lingvon influas kaj la patrinoj kaj la patroj. Ĝi do devus nomiĝi la gepatra lingvo!