esperanto » finna | 10 [dek] | Hieraŭ – hodiaŭ – morgaŭ

10 [kymmenen] Eilen – tänään – huomenna

Hieraŭ estis sabato.	Eilen oli lauantai.
Hieraŭ mi estis en la kinejo.	Eilen olin elokuvateatterissa.
La filmo estis interesa.	Elokuva oli kiinnostava.
Hodiaŭ estas dimanĉo.	Tänään on sunnuntai.
Hodiaŭ mi ne laboras.	Tänään en työskentele.
Mi restas hejme.	Minä jään kotiin.
Morgaŭ estos lundo.	Huomenna on maanantai.
Morgaŭ mi denove laboros.	Huomenna minä taas työskentelen.
Mi laboras en oficejo.	Olen toimistossa töissä.
Kiu estas tiu?	Kuka hän on?
Tiu estas Petro.	Hän on Peter.
Petro estas studento.	Peter on opiskelija.
Kiu estas tiu?	Kuka hän on?
Tiu estas Marta.	Hän on Martha.
Marta estas sekretariino.	Martha on sihteeri.
Petro kaj Marta estas geamikoj.	Peter ja Martha ovat ystäviä.
Petro estas la amiko de Marta.	Peter on Marthan ystävä.
Marta estas la amikino de Petro.	Martha on Peterin ystävä.

La signoj kiel lingvo

Por interkompreniĝi la homoj evoluigis lingvojn. La surduloj aŭ la malbonaŭdantoj ankaŭ havas sian propran lingvon. Tio estas la signolingvo, la baza lingvo ĉies surduloj. Ĝi konsistas el kombinitaj signoj. Sekve, ĝi estas vida lingvo, do ‘videbla’. Ĉu la signolingvo do estas internacie komprenebla? Ne, ankaŭ por la signoj ekzistas malsamaj naciaj lingvoj. Ĉiu lando havas sian propran signolingvon. Kaj tiun ĉi influas la civilizacio de la lando. Ĉar la lingvo ĉiam evoluas el la kulturo. Tio ankaŭ validas por la neparolaj lingvoj. Tamen ekzistas internacia lingvosigno. Sed ĝiaj signoj estas iom pli komplikaj. La naciaj signolingvoj tamen similas. Multaj signoj estas ikonecaj. Ili baziĝas sur la formo de la objektoj kiujn ili reprezentas. La plej vaste uzata signolingvo estas la American Sign Language. La signolingvojn oni agnoskas plenvaloraj lingvoj. Ili havas sian propran gramatikon. Sed tiu ĉi diferenciĝas de la gramatiko de la parola lingvo. La signolingvoj tial ne tradukeblas laŭvorte. Tamen ekzistas interpretistoj por la signolingvoj. Per la signolingvo oni transdonas informojn paralele. Tio signifas ke unu signo povas esprimi tutan frazon. Estas ankaŭ dialektoj en la signolingvo. La regionaj specifaĵoj havas siajn proprajn signojn. Kaj ĉiu signolingvo havas sian propran intonacion kaj frazmelodion. Tio validas ankaŭ por la signoj : nia akĉento malkaŝas nian devenon!