esperanto » dana | 71 [sepdek unu] | voli ion

71 [enoghalvfjerds] ville noget

Kion vi volas?	Hvad vil I?
Ĉu vi volas futbali?	Vil I spille fodbold?
Ĉu vi volas viziti amikojn?	Vil I besøge venner?
voli	ville
Mi ne volas veni malfrue.	Jeg vil ikke komme for sent.
Mi ne volas iri tien.	Jeg vil ikke gå derhen.
Mi volas iri hejmen.	Jeg vil gå hjem.
Mi volas resti hejme.	Jeg vil blive hjemme.
Mi volas esti sola.	Jeg vil være alene.
Ĉu vi volas resti ĉi-tie?	Vil du blive her?
Ĉu vi volas manĝi ĉi-tie?	Vil du spise her?
Ĉu vi volas dormi ĉi-tie?	Vil du sove her?
Ĉu vi volas forveturi morgaŭ?	Vil du tage af sted i morgen?
Ĉu vi volas resti ĝis morgaŭ?	Vil du blive til i morgen?
Ĉu vi volas pagi la fakturon nur morgaŭ?	Vil du først betale regningen i morgen?
Ĉu vi volas iri diskoteken?	Vil I på diskotek?
Ĉu vi volas iri kinejen?	Vil I i biografen?
Ĉu vi volas iri kafejen?	Vil I på café?

Kiel la cerbo lernas novajn vortojn

Kiam ni lernas vortojn, nia cerbo memorigas novajn enhavojn. Sed la lerno funkcias nur per ripetado. La bona memorigo de vortoj fare de nia cerbo dependas de pluraj faktoroj. Sed plej gravas ke ni regule ripetu la vortojn. Konserviĝas nur la vortoj, kiujn ni ofte legas aŭ skribas. Eblus diri ke tiujn vortojn oni arĥivas kiel bildon. Tiu lerna principo ankaŭ validas por la simioj. La simioj kapablas lerni ‘legi’ vortojn kiam ili sufiĉe ofte vidas ilin. Kvankam ili ne komprenas la vortojn, ili rekonas ilin per ilia formo. Por flue paroli lingvon, ni bezonas multajn vortojn. Por tio, la vortoj devas esti bone organizitaj. Ĉar nia memoro funkcias kiel arĥivo. Por rapide trovi vorton, ĝi devas scii kie ĝi serĉu. Tial pli bonas lerni vortojn en difinita konteksto. Tiele, nia memoro ĉiam povas malfermi la ĝustan dosierujon. Sed ankaŭ tion de ni bone lernitan ni povas reforgesi. La scio tiam moviĝas de la aktiva al la pasiva memoro. Forgesante, ni liberiĝas el la scio kiun ni ne bezonas. Tiele, nia cerbo estigas lokon por novaj kaj pli gravaj aferoj. Tial gravas ke ni regule aktivigu nian scion. Sed kio troviĝas en la pasiva memoro, tio ne estas perdita por ĉiam. Kiam ni vidas forgesitan vorton, ni rememoras ĝin. Kion oni unufoje lernis, tion oni pli rapide lernas la duan fojon. Kiu volas plivastigi sian vortprovizon, tiu devas ankaŭ plivastigi siajn ŝatokupojn. Ĉar ĉiu el ni havas difinitajn interesojn. Tial nin ĝenerale okupas ĉiam la samaj aferoj. Sed lingvo konsistas el multaj malsamaj vortkampoj. Kiu interesiĝas pri politiko devus ankaŭ foje legi sportgazetojn!