Shqip » Italisht | 65 [gjashtёdhjetёepesё] | Mohore 2

65 [sessantacinque] Negazione 2

A ёshtё e shtrenjtё unaza?	È caro l’anello?
Jo, kushton vetёm njёqind euro.	No, costa solo cento Euro.
Por unё kam vetёm pesёdhjetё.	Ma io ne ho solo cinquanta.
A je gati?	Sei pronto?
Jo, akoma jo.	No, non ancora.
Por do tё jem gati tani shpejt.	Sono pronto fra un momento.
A do pёrsёri supё?	Vorresti ancora della minestra?
Jo, nuk dua mё.	No, non ne voglio più.
Por njё akullore.	Ma ancora un gelato.
A keni shumё qё banoni kёtu?	Abiti qui da tanto tempo?
Jo, vetёm njё muaj.	No, solo da un mese.
Por njoh shumё njerёz tashmё.	Ma conosco già molta gente.
A do tё nisesh pёr nё shtёpi nesёr?	Vai a casa domani?
Jo, nё fundjavё.	No, solo per il fine settimana.
Por do tё kthehem tё dielёn.	Ma io ritorno già domenica.
A tё ёshtё rritur vajza?	Tua figlia è già adulta?
Jo, ёshtё vetёm shtatёmbёdhjetё vjeç.	No, ha appena diciassette anni.
Por ka tashmё njё shok.	Ma lei ha già un amico.

Mutacioni gjenetik bën të mundur të folurin

Njeriu është krijesa e vetme e gjallë në tokë që mund të flasë. Kjo e dallon nga kafshët dhe bimët. Sigurisht që kafshët dhe bimët gjithashtu komunikojnë me njëri tjetrin. Sidoqoftë, ata nuk flasin një gjuhë të artikuluar. Po pse mund të flasë njeriu? Për të folur, nevojiten karakteristika të caktuara organike. Këto veçori fizike gjenden vetëm tek njerëzit. Kjo nuk do të thotë se njeriu i zhvilloi ato. Asgjë nuk ndodh pa një arsye në historinë e evolucionit. Në një moment të caktuar njeriu filloi të flasë. Se kur ndodhi kjo nuk dihet ekzaktësisht. Por duhet të ketë ndodhur diçka që u dha njerëzve gjuhën. Studiuesit besojnë se përgjegjës ishte një mutacion gjenetik. Antropologët kanë krahasuar përbërjen gjenetike të qenieve të ndryshme të gjalla. Dihet se një gjen i caktuar ndikon në gjuhë. Njerëzit që e kanë të dëmtuar këtë gjen, kanë probleme me të folurin. Ata nuk mund të shprehen mirë dhe kanë vështirësi për t'i kuptuar fjalët. Ky gjen u ekzaminua tek njerëzit, majmunët dhe minjtë. Tek njerëzit dhe shimpanzetë është shumë i ngjashëm. Mund të dallohen vetë dy ndryshime të vogla. Këto dallime janë të dukshme në tru. Së bashku me gjenet e tjera, ato ndikojnë në aktivitete të caktuara të trurit. Kjo i lejon njerëzit të flasin, por jo majmunët. Sidoqoftë, enigma e gjuhës njerëzore ende nuk është zgjidhur. Pasi vetëm mutacioni i gjenit nuk është i mjaftueshëm që të mund të flasësh. Studiuesit implementuan variantin e gjenit njerëzor tek minjtë. Gjithsesi ata nuk mundën të flisnin… Megjithëse britmat e tyre tingëllonin ndryshe!