Gjenet ndikojnë tek gjuhët

Gjuha që flasim varet nga prejardhja jonë. Gjenet tona janë gjithashtu përgjegjës për gjuhën tonë. Studiuesit skocezë kanë arritur në këtë përfundim. Ata shqyrtuan sesi anglishtja dallon nga kinezishtja. Kështu ata zbuluan se gjenet luajnë gjithashtu rol. Ato ndikojnë në zhvillimin e trurit tonë. E thënë më mirë, ato formojnë strukturat tona të trurit. Me këtë përcaktohet aftësia jonë për të mësuar gjuhë. Thelbësore janë variantet e dy gjeneve. Nëse një variant i caktuar është i rrallë, zhvillohen gjuhë tonale. Prandaj, gjuhët tonale fliten nga popuj që nuk e kanë këtë variant gjenetik. Tek gjuhët tonale, kuptimi i fjalëve përcaktohet nga lartësia e toneve. Për shembull, kinezishtja përfshihet tek gjuhët tonale. Nëse varianti i gjeneve është mbizotërues, zhvillohen gjuhë të tjera. Anglishtja nuk është gjuhë tonale. Variantet e këtyre gjeneve nuk janë të shpërndarë në mënyrë të barabartë. Kjo do të thotë se kanë frekuenca të ndryshme në botë. Gjuhët mbijetojnë vetëm nëse ato transmetohen. Prandaj fëmijët duhet të jenë në gjendje të imitojnë gjuhën e prindërve të tyre. Ata duhet të jenë në gjendje të mësojnë mirë gjuhën. Vetëm kështu do të kalohet brez pas brezi. Varianti më i vjetër i gjenit është ai që favorizon gjuhët tonale. Ndoshta më parë ekzistonin më shumë gjuhë tonale sesa sot. Komponenti gjenetik gjithsesi nuk duhet mbivlerësuar. Ai mund të ndihmojë vetëm në shpjegimin e zhvillimit të gjuhëve. Nuk ka asnjë gjen për anglishten dhe as për kinezishten. Çdo njeri mund të mësojë çdo gjuhë. Për këtë nuk nevojitet asnjë gjen, thjesht ju nevojitet kuriozitet dhe disiplinë!