სიტყვები და ლექსიკური მარაგი

ყველა ენას საკუთარი ლექსიკური მარაგი აქვს. ის გარკვეული რაოდენობის სიტყვებისგან შედგება. სიტყვა დამოუკიდებელი ლინგვისტური ერთეულია. სიტყვებს ყოველთვის გარკვეული მნიშვნელობა აქვთ. ეს განასხვავებს მათ ბგერებისა და მარცვლებისგან. სიტყვების რაოდენობა ყველა ენაში განსხვავებულია. მაგალითად, ინგლისურში ბევრი სიტყვაა. ინგლისური მსოფლიო ჩემპიონადაც კია ცნობილი ლექსიკური მარაგის მხრივ. ინგლისურ ენაში დღეს სავარაუდოდ ერთ მილიონზე მეტი სიტყვაა. ოქსფორდის ინგლისური ენის ლექსიკონში 600,000-ზე მეტი სიტყვაა. ჩინურში, ესპანურსა და რუსულში ბევრად ნაკლებია. ენის ლექსიკური მარაგი ასევე მის ისტორიაზეა დამოკიდებული. ინგლისურმა ბევრი სხვა ენის და კულტურის ზეგავლენა განიცადა. ამის შედეგად ინგლისურის ლექსიკური მარაგი მნიშვნელოვნად გაიზარდა. მაგრამ დღესაც კი, ინგლისურის ლექსიკური მარაგი აგრძელებს ზრდას. ექსპერტების ვარაუდით, მას ყოველდღიურად 15 ახალი სიტყვა ემატება. ეს სიტყვები ახალი მედიიდან უფრო წარმოიშვება, ვიდრე რაიმე სხვა წყაროდან. აქ სამეცნიერო ტერმინოლოგია არ ითვლება. რადგან მხოლოდ ქიმიური ტერმინოლოგია ათასობით სიტყვას მოიცავს. თითქმის ყველა ენაში გრძელი სიტყვები უფრო ნაკლებად იხმარება, ვიდრე მოკლე სიტყვები. და მოლაპარაკეთა უმრავლესობა სიტყვების მხოლოდ მცირე რაოდენობას იყენებს. ამ მიზეზით ვაკეთებთ არჩევანს აქტიურ და პასიურ ლექსიკურ მარაგს შორის. პასიური ლექსიკური მარაგი შეიცავს სიტყვებს, რომლები ჩვენთვის გასაგებია. მაგრამ მათ იშვიათად, ან საერთოდ არ ვიყენებთ. აქტიური ლექსიკური მარაგი შეიცავს სიტყვებს, რომლებსაც რეგულარულად ვიყენებთ. მარტივი საუბრების ან ტექსტებისთვის ცოტა სიტყვებია საკმარისი. ინგლისურში ამისათვის მხოლოდ 400 სიტყვა და 40 ზმნა დაგჭირდებათ. ასე რომ, ნუ ღელავთ, თუ თქვენი ლექსიკური მარაგი შეზღუდულია!