ალფაბეტები (ანბანები)

ჩვენ ვურთიერთობთ ენების საშუალებით. ჩვენ ვეუბნებით სხვებს, თუ რას ვფიქრობთ ან რას ვგრძნობთ. ეს ფუნქცია ასევე აქვს დამწერლობას. ენების უმრავლესობას აქვს წერილობითი ფორმა, ან დამწერლობა. დამწერლობა შედგება სიმბოლოებისგან. ეს სიმბოლოები შეიძლება განსხვავებული იყოს. დამწერლობათა უმრავლესობას ასოები შეადგენს. ეს ასოები ალფაბეტებს ქმნიან. ალფაბეტი გრაფიკული სიმბოლოების ორგანიზებული ნაკრებია. ეს სიმბოლოები გარკვეული წესების მიხედვით უკავშირდება ერთმანეთს სიტყვების შესაქმნელად. თითოეულ სიმბოლოს აქვს უცვლელად დადგენილი გამოთქმა. ტერმინი ‘ალფაბეტი’ ბერძნული წარმოშობისაა. საბერძნეთში პირველ ორ ასოს ერქვა ‘ალფა’ და ‘ბეტა’. ისტორიის მანძილზე ბევრი სხვადასხვა ალფაბეტი არსებობდა. ადამიანები სიმბოლოებს 3,000-ზე მეტი წლის წინ იყენებდნენ. უფრო ადრე, ეს სიმბოლოები მაგიურ სიმბოლოებს წარმოადგენდა. მხოლოდ ძალიან ცოტა ადამიანმა იცოდა მათი მნიშვნელობა. მოგვიანებით, ამ სიმბოლოებმა საკუთრი ‘სიმბოლური’ მნიშვნელობა დაკარგა. დღეს ასოებში არავითარი მნიშვნელობა არ დევს. ისინი მნიშვნელობას იძენენ მხოლოდ სხვა ასოებთან კომბინირების დროს. ისეთი სიმბოლოები, როგორიცაა მაგ. ჩინური, სხვაგვარად ფუნქციონირებს. ისინი მოგვაგონებენ სურათებს და ხშირად გამოსახავენ იმას, რასაც ნიშნავენ. როდესაც ვწერთ, ჩვენ ვახდენთ ჩვენი ფიქრების კოდირებას. ჩვენი ცოდნის ჩასაწერად სიმბოლოებს ვიყენებთ. ჩვენმა ტვინმა ისწავლა, თუ როგორ გაშიფროს ალფაბეტი. სიმბოლოები იქცა სიტყვებად, სიტყვები იქცა იდეებად. ამ გზით, ტექსტმა შეიძლება ათასობით წელიწადს გაუძლოს. და მაინც გასაგები იყოს...