فارسی » عبری | ‫57 [پنجاه و هفت]‬ | ‫در مطب دکتر‬

‫57 [חמישים ושבע]‬ ‫אצל הרופא‬

57 [xamishim w'sheva] etsel harofe

‫من وقت دکتر دارم.‬	‫יש לי תור אצל הרופא.‬; yesh li tor etsel harofe.
‫من ساعت ده ‫وقت دکتر دارم.‬	‫יש לי תור בשעה עשר.‬; yesh li tor b'sha'ah esser.
‫اسم شما چیست؟‬	‫מה שמך?‬; mah shimkha/shmekh?
‫لطفاً در اتاق انتظار تشریف داشته باشید.‬	‫המתן / ני בבקשה בחדר ההמתנה.‬; hamten/hamtini b'vaqashah b'xadar hahamtanah.
‫دکتر الان می‌آید.‬	‫הרופא מגיע עוד מעט.‬; harofe magi'a od me'at.
‫بیمه کجا هستید؟‬	‫באיזו חברת ביטוח את / ה מבוטח / ת?‬; be'eyzo xevrat vituax atah/at mevutax/mevutaxat?
‫چکار می‌توانم برای شما انجام دهم؟‬	‫מה אוכל לעשות עבורך?‬; mah ukhal la'assot avurkha/avurekh?
‫درد دارید؟‬	‫יש לך כאבים?‬; yesh lekha/lakh ke'evim?
‫کجا درد می‌کند؟‬	‫היכן כואב לך?‬; heykhan ko'ev lekha/lakh?
‫من همیشه کمر درد دارم.‬	‫אני סובל / ת מכאבי גב.‬; ani sovel/sovelet mike'evey gav.
‫من اغلب سردرد دارم.‬	‫אני סובל / ת לעיתים קרובות מכאבי ראש.‬; ani sovel/sovelet l'itim qrovot mike'evey ro'sh.
‫من گاهی اوقات شکم درد دارم.‬	‫אני סובל / ת לפעמים מכאבי בטן.‬; ani sovel/sovelet l'itim mike'evey beten.
‫لطفآ لباس بالاتنه خود را دربیاورید!‬	‫תפשוט / תפשטי בבקשה את החולצה‬; tifshot/tifsheti b'vaqashah et haxultsah
‫لطفآ روی تخت دراز بکشید!‬	‫שכב / י בבקשה על המיטה‬; shkav/shikhvi b'vaqashah al hamitah
‫فشارخون شما خوب است.‬	‫לחץ הדם תקין.‬; laxats hadam taqin.
‫من یک آمپول برایتان می‌نویسم.‬	‫אני אזריק לך זריקה.‬; ani azriq lekha/lakh zriqah.
‫من برایتان قرص می‌نویسم.‬	‫אני אתן לך גלולות.‬; ani eten lekha/lakh glulot.
‫ من یک نسخه برای داروخانه به شما می‌دهم.‬	‫אני אתן לך מרשם לבית המרקחת.‬; ani eten lekha/lakh mirsham l'veyt hamirqaxat.

‫احساسات هم زبان های مختلفی دارند!‬

‫در سراسر جهان به زبان های مختلفی صحبت می شود.‬ ‫هیچ زبان جهانی انسانی وجود ندارد.‬ ‫اما این موضوع در مورد حالات چهره ما چگونه است؟‬ ‫آیا زبان احساسات جهانی است؟‬ ‫خیر، در اینجا نیز تفاوت وجود دارد!‬ ‫مدت ها اعتقاد بر این بود که همه مردم احساسات خود را به یک نحو ابراز می کنند.‬ ‫به نظر می رسید که زبان حالات چهره به صورت جهانی درک می شود.‬ ‫چارلز داروین بر این باور بود که احساسات برای انسان از یک اهمیّت حیاتی برخوردار بود.‬ ‫بنابراین، باید آنها در تمام فرهنگ ها به طور یکسان قابل درک باشند.‬ ‫اما نتیجه مطالعات چیز دیگری است.‬ ‫این نتایج نشان می دهد که تفاوت در زبان احساسات نیز وجود دارد.‬ ‫بدین معنی که، حالات چهره تحث تأثیر فرهنگ قرار دارد.‬ ‫بنابراین، مردم سراسر جهان احساسات خود را به طور متفاوت نشان می دهند و تفسیر می کنند.‬ ‫دانشمندان شش احساس اولیّه را تشخیص داده اند.‬ ‫این احساسات عبارتند از: شادی، غم، خشم، نفرت، ترس و تعجب.‬ ‫اما اروپایی ها حالات چهره مختلفی نسبت به آسیایی ها دارند.‬ ‫و از حالات یکسان برداشت های متفاوت دارند.‬ ‫تجربیات مختلف این امر را تأیید کرده اند.‬ ‫برای انجام این کار، به افراد تحت آزمایش چهره هائی بر روی یک کامپیوتر نشان داده شد.‬ ‫این افراد می بایست آنچه که در این چهره ها می دیدند را توصیف کنند.‬ ‫دلایل بسیاری بر متفاوت بودن نتایج وجود دارد.‬ ‫احساسات در برخی از فرهنگ ها بیشتر از فرهنگ های دیگر نشان داده می شود.‬ ‫بنابراین، شدّت حالات صورت در همه جا یکسان درک نمی شود.‬ ‫همچنین، مردم فرهنگ های مختلف، به عوامل مختلفی توجّه می کنند.‬ ‫آسیایی ها در هنگام خواندن حالات چهره به چشم ها توجّه می کنند.‬ ‫اروپایی ها و آمریکایی ها، از سوی دیگر، به دهان نگاه می کنند.‬ ‫امّا، تنها یک حالت صورت در تمام فرهنگ ها به طور یکسان قابل درک است ...‬ ‫و آن یک لبخند خوب است!‬