esperanto » portugala PT | 18 [dek ok] | Dompurigado

18 [dezoito] Limpeza da casa

Hodiaŭ estas sabato.	Hoje é sábado.
Hodiaŭ ni havas tempon.	Hoje temos tempo.
Hodiaŭ ni purigadas la loĝejon.	Hoje vamos limpar o apartamento.
Mi purigadas la banĉambron.	Eu limpo a casa de banho.
Mia edzo lavas la aŭton.	O meu marido lava o carro.
La infanoj purigadas la biciklojn.	As crianças lavam as bicicletas.
Avinjo akvumas la florojn.	A avó rega as flores.
La infanoj ordigas la infanĉambron.	As crianças arrumam o quarto.
Mia edzo ordigas sian skribotablon.	O meu marido arruma a sua secretária.
Mi enigas la lavotaĵon en la lavmaŝinon.	Eu ponho a roupa na máquina de lavar.
Mi etendas la sekigotan lavitaĵon.	Eu estendo a roupa.
Mi gladas la lavitaĵon.	Eu passo a roupa (a ferro).
La fenestroj estas malpuraj.	As janelas estão sujas.
La planko estas malpura.	O chão está sujo.
La vazaro estas malpura.	A louça está suja.
Kiu purigadas la fenestrojn	Quem é que limpa os vidros?
Kiu polvosuĉas	Quem é que aspira?
Kiu lavas la vazaron	Quem é que lava a louça?

Ĉu patrina lingvo? Patra lingvo!

De kiu vi lernis vian lingvon infanaĝe? Vi senhezite respondos : de la patrino! Tion pensas la plej multaj homoj en la mondo. La termino ‘patrina lingvo’ ekzistas en preskaŭ ĉiuj popoloj. Kaj la angloj kaj la ĉinoj konas ĝin. Eble ĉar la patrinoj pasigas pli da tempo kun la infanoj. Sed freŝaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke nia lingvo ĝenerale estas la lingvo de niaj patroj. Esploristoj pristudis la heredaĵon kaj lingvojn de miksitaj popoloj. En tiaj popoloj la gepatroj venis el malsamaj kulturoj. Tiuj popoloj aperis antaŭ jarmiloj. Tion kaŭzis grandaj migradaj moviĝoj. La heredaĵo de tiuj miksitaj popoloj estis genetike analizita. Ĝin oni poste komparis kun la lingvo de la popolo. La plej multaj popoloj parolas la lingvon de siaj viraj prapatroj. Tio signifas ke la nacia lingvo estas tiu apartenanta al la Y-kromosomo. La viroj do kunportis sian lingvon en fremdajn landojn. Kaj poste la tie vivantaj virinoj adoptis la novan lingvon de la viroj. Sed ankaŭ hodiaŭ la patroj havas grandan influon je nia lingvo. Ĉar la beboj lernante orientiĝas laŭ la lingvo de siaj patroj. La patroj parolas konsiderinde malpli kun siaj gefiloj. La vira sintakso ankaŭ pli simplas ol la virina. La lingvo de la patroj do pli bone taŭgas por la beboj. Ĝi ne superŝarĝas ilin kaj do pli facile lerneblas. Tial infanoj parolante preferas imiti paĉjon ol panjon. Poste la lingvon de la infano tamen markas la vortprovizo de la patrino. Sekve, nian lingvon influas kaj la patrinoj kaj la patroj. Ĝi do devus nomiĝi la gepatra lingvo!