esperanto » norvega - Nynorsk | 77 [sepdek sep] | pravigi ion 3

77 [syttisju] grunngje noko 3

Kial vi ne manĝas la torton?	Kvifor et du ikkje kaka?
Mi devas maldikiĝi.	Eg må slanke meg.
Mi ne manĝas ĝin ĉar mi devas maldikiĝi.	Eg et ikkje fordi eg må slanke meg.
Kial vi ne trinkas la bieron?	Kvifor drikk du ikkje øl?
Mi devas ankoraŭ stiri.	Eg må køyre.
Mi ne trinkas ĝin ĉar mi devas ankoraŭ stiri.	Eg drikk ikkje fordi eg må køyre.
Kial vi ne trinkas la kafon?	Kvifor drikk du ikkje kaffien?
Ĝi malvarmas.	Han er kald.
Mi ne trinkas ĝin ĉar ĝi malvarmas.	Eg drikk han ikkje fordi han er kald.
Kial vi ne trinkas la teon?	Kvifor drikk du ikkje teen?
Mi ne havas sukeron.	Eg har ikkje sukker.
Mi ne trinkas ĝin ĉar mi ne havas sukeron.	Eg drikk han ikkje fordi eg ikkje har sukker.
Kial vi ne manĝas la supon?	Kvifor et du ikkje suppa?
Mi ne mendis ĝin.	Eg har ikkje bestilt ho.
Mi ne manĝas ĝin ĉar mi ne mendis ĝin.	Eg et ho ikkje fordi eg ikkje har bestilt ho.
Kial vi ne manĝas la viandon?	Kvifor et du ikkje kjøtet?
Mi estas vegetarano.	Eg er vegetarianar.
Mi ne manĝas ĝin ĉar mi estas vegetarano.	Eg et det ikkje fordi eg er vegetarianar.

Unu lingvo, multaj variaĵoj

Eĉ kiam ni parolas nur unu lingvon, ni parolas multajn lingvojn. Ĉar neniu lingvo estas memfermiĝinta sistemo. En ĉiu lingvo montriĝas multaj malsamaj dimensioj. Lingvo estas vivanta konstruo. La parolantoj ĉiam adaptiĝas al siaj alparolatoj. La homoj tial variigas la lingvon kiun ili parolas. Tiuj variaĵoj aperas diversforme. Ĉiu lingvo ekzemple havas historion. Ĝi modifiĝis kaj ankaŭ plu modifiĝos. Tion evidentigas la fakto ke la maljunuloj kaj la junuloj malsame parolas. Ekzistas ankaŭ malsamaj dialektoj en la plej multaj lingvoj. Sed multaj dialektparolantoj kapablas adaptiĝi al sia ĉirkaŭaĵo. En difinitaj situacioj ili parolas la norman lingvon. Malsamaj sociaj grupoj havas malsamajn lingvojn. Ekzemploj de tio estas la junulara lingvo aŭ la ĉasistara lingvo. La plej multaj homoj parolas laboreje alie ol hejme. Multaj ankaŭ uzas fakan lingvon laboreje. Diferencoj ankaŭ aperas en la parola kaj skriba lingvoj. La parola lingvo ĝenerale multe pli simplas ol la skriba. Tiu diferenco povas esti tre granda. Tio estas la kazo kiam la skribaj lingvoj longe ne modifiĝas. La parolantoj tiam devas unue lerni skribe uzi la lingvon. Ofte diferenciĝas ankaŭ la lingvo de virinoj kaj viroj. Tiu diferenco ne tre grandas en la okcidentaj socioj. Sed estas landoj en kiuj la virinoj kaj la viroj tute malsame parolas. En iuj kulturoj ankaŭ la ĝentileco havas siajn proprajn lingvajn formojn. Do tute ne tiel facilas paroli! Ni devas tiucele atenti multajn malsamajn aferojn samtempe...