esperanto » hungara | 57 [kvindek sep] | Ĉe la kuracisto

57 [ötvenhét] Az orvosnál

Mi havas rendevuon ĉe la kuracisto.	Van egy megbeszélt időpontom az orvosnál.
Mi havas rendevuon je la deka horo.	Tíz óra körül van a megbeszélt időpontom.
Kiel vi nomiĝas?	Hogy hívják?
Bonvolu sidiĝi en la atendejo.	Kérem foglaljon helyet a váróteremben.
La kuracisto tuj venos.	Az orvos nemsokára jön.
Kie vi estas asekurata?	Hol van biztosítva?
Kion mi faru por vi?	Mit tehetek önért? / Miben segíthetek?
Ĉu vi havas dolorojn?	Vannak fájdalmai?
Kie doloras al vi?	Hol fáj?
Mi ĉiam havas dorsdolorojn.	Mindig fáj a hátam.
Mi ofte havas kapdolorojn.	Gyakran fáj a fejem.
Mi foje havas ventrodolorojn.	Néha fájni szokott a hasam.
Bonvolu senvestigi vian supron!	Kérem tegye szabaddá a felsőtestét.
Bonvolu kuŝiĝi sur la tablon.	Feküdjön kérem a heverőre.
Via sangopremo estas normala.	A vérnyomása rendben van.
Mi injekcias vin.	Adok önnek egy injekciót.
Mi preskribas al vi pilolojn.	Adok önnek tablettákat.
Mi donas al vi preskribon por la apoteko.	Adok önnek egy receptet, a gyógyszertár részére.

Ankaŭ la emocioj parolas malsamajn lingvojn!

En la mondo parolatas multaj malsamaj lingvoj. Ne ekzistas universala homa lingvo. Sed kio pri nia mimiko? Ĉu universalas la lingvo de la emocioj? Ne, ankaŭ tie estas diferencoj! Oni longe kredis ke ĉiuj homoj same esprimas siajn emociojn. La mimikan lingvon oni konsideris universale komprenebla. Charles Darwin kredis ke la emocioj estas vivgravaj por la homoj. Sekve, ili same kompreniĝu en ĉiuj kulturoj. Sed novaj esploroj kondukas al aliaj rezultoj. Ili montras ke estas diferencoj ankaŭ en la lingvo de la emocioj. Tio signifas ke nian mimikon influas nia kulturo. Tial la homoj en la mondo montras kaj interpretas emociojn malsame. La sciencistoj distingas ses primarajn emociojn. Tiuj estas la ĝojo, la malĝojo, la kolero, la naŭzo, la timo kaj la surprizo. Sed la eŭropanoj havas alian mimikon ol la azianoj. Kaj ili legas aliajn aferojn sur la samaj vizaĝoj. Tion konfirmis diversaj eksperimentoj. Oni tiuokaze montris al subjektoj vizaĝojn sur komputila ekrano. La subjektoj devis priskribi tion, kion ili legas sur la vizaĝoj. La diferenco en la rezultoj havas plurajn kialojn. En iuj kulturoj oni montras emociojn pli forte ol en aliaj. La intensecon de la mimiko oni tial ne same komprenas ĉie. Kaj la homoj el malsamaj kulturoj atentas aliajn aferojn. Vizaĝlegante la azianoj koncentriĝas je la okuloj. La eŭropanoj kaj la amerikanoj aliflanke ankaŭ rigardas la buŝon. Sed unu vizaĝesprimon oni ĝuste komprenas en ĉiuj kulturoj… Temas pri afabla rideto!