esperanto » angla UK | 53 [kvindek tri] | Vendejoj

53 [fifty-three] Shops

Ni serĉas sportvendejon.	We’re looking for a sports shop.
Ni serĉas viandovendejon.	We’re looking for a butcher shop.
Ni serĉas apotekon.	We’re looking for a pharmacy / drugstore (am.).
Ni ja volas aĉeti futbalan pilkon.	We want to buy a football.
Ni ja volas aĉeti salamon.	We want to buy salami.
Ni ja volas aĉeti medikamentojn.	We want to buy medicine.
Ni serĉas sportvendejon por aĉeti futbalan pilkon.	We’re looking for a sports shop to buy a football.
Ni serĉas viandovendejon por aĉeti salamon.	We’re looking for a butcher shop to buy salami.
Ni serĉas apotekon por aĉeti medikamentojn.	We’re looking for a drugstore to buy medicine.
Mi serĉas juveliston.	I’m looking for a jeweller / jeweler (am.).
Mi serĉas fotovendejon.	I’m looking for a photo equipment store.
Mi serĉas dolĉaĵvendejon.	I’m looking for a confectionery.
Mi ja intencas aĉeti ringon.	I actually plan to buy a ring.
Mi ja intencas aĉeti filmon.	I actually plan to buy a roll of film.
Mi ja intencas aĉeti torton.	I actually plan to buy a cake.
Mi serĉas juveliston por aĉeti ringon.	I’m looking for a jeweler to buy a ring.
Mi serĉas fotovendejon por aĉeti filmon.	I’m looking for a photo shop to buy a roll of film.
Mi serĉas dolĉaĵvendejon por aĉeti torton.	I’m looking for a confectionery to buy a cake.

La memoro bezonas la parolon

La plej multaj homoj memoras sian unuan lernejan tagon. Ili tamen ne plu scias tion, kio antaŭe okazis. Ni havas preskaŭ neniun memoron pri niaj unuaj vivjaroj. Sed kial estas tiel? Kial ni ne memoras tion, kion ni travivis estante beboj? La kialo troviĝas en nia disvolviĝo. La parolkapablo kaj la memorkapablo disvolviĝas preskaŭ samtempe. Kaj por povi ion memori, la homo bezonas la parolkapablon. Tio signifas ke li jam devas havi vortojn por tio, kion li travivas. Sciencistoj efektivigis diversajn testojn kun infanoj. Ili tiuokaze faris interesan malkovron. Ekde kiam la infanoj lernas paroli, ili forgesas ĉion antaŭe okazintan. La eko de la parolo do estas ankaŭ la eko de la memoro. La infanoj multe lernas en la unuaj tri jaroj de sia vivo. Ili ĉiutage travivas novajn aferojn. Ili tiuaĝe ankaŭ faras tre gravas spertojn. Ĉio ĉi malgraŭe perdiĝas. La psiĥologoj nomas tiun fenomenon infana amnezio. Restas nur la aferoj, kiujn la infanoj povas nomi. La personajn spertojn konservas la membiografia memorkapablo. Ĝi funkcias kiel taglibro. En ĝi konserviĝas ĉio, kio gravas por nia vivo. La membiografia memorkapablo do ankaŭ formas nian identecon. Sed ĝia disvolviĝo dependas de la lernado de la gepatra lingvo. Kaj nian memorkapablon ni povas aktivigi nur per nia parolkapablo. Kompreneble ne vere forestas la aferoj, kiujn ni travivis estante beboj. Ili estas konservitaj ie en nia cerbo. Sed ni ne plu povas aliri ilin… vere bedaŭrindas, ĉu ne?