esperanto » belorusa | 71 [sepdek unu] | voli ion

71 [семдзесят адзін] нечага жадаць

71 [semdzesyat adzіn] nechaga zhadats’

Kion vi volas?	Чаго вы жадаеце?; Chago vy zhadaetse?
Ĉu vi volas futbali?	Жадаеце згуляць у футбол?; Zhadaetse zgulyats’ u futbol?
Ĉu vi volas viziti amikojn?	Жадаеце наведаць сяброў?; Zhadaetse navedats’ syabrou?
voli	хацець; khatsets’
Mi ne volas veni malfrue.	Я не хачу позна прыходзіць.; Ya ne khachu pozna prykhodzіts’.
Mi ne volas iri tien.	Я не хачу туды ісці.; Ya ne khachu tudy іstsі.
Mi volas iri hejmen.	Я хачу пайсці дадому.; Ya khachu paystsі dadomu.
Mi volas resti hejme.	Я хачу застацца дома.; Ya khachu zastatstsa doma.
Mi volas esti sola.	Я жадаю застацца адзін.; Ya zhadayu zastatstsa adzіn.
Ĉu vi volas resti ĉi-tie?	Ты хочаш застацца тут?; Ty khochash zastatstsa tut?
Ĉu vi volas manĝi ĉi-tie?	Ты хочаш тут паесці?; Ty khochash tut paestsі?
Ĉu vi volas dormi ĉi-tie?	Ты хочаш спаць тут?; Ty khochash spats’ tut?
Ĉu vi volas forveturi morgaŭ?	Вы хочаце заўтра ад’ехаць?; Vy khochatse zautra ad'ekhats’?
Ĉu vi volas resti ĝis morgaŭ?	Вы хочаце застацца да заўтра?; Vy khochatse zastatstsa da zautra?
Ĉu vi volas pagi la fakturon nur morgaŭ?	Вы хочаце аплаціць рахунак толькі заўтра?; Vy khochatse aplatsіts’ rakhunak tol’kі zautra?
Ĉu vi volas iri diskoteken?	Хочаце на дыскатэку?; Khochatse na dyskateku?
Ĉu vi volas iri kinejen?	Хочаце ў кіно?; Khochatse u kіno?
Ĉu vi volas iri kafejen?	Хочаце ў кавярню?; Khochatse u kavyarnyu?

Kiel la cerbo lernas novajn vortojn

Kiam ni lernas vortojn, nia cerbo memorigas novajn enhavojn. Sed la lerno funkcias nur per ripetado. La bona memorigo de vortoj fare de nia cerbo dependas de pluraj faktoroj. Sed plej gravas ke ni regule ripetu la vortojn. Konserviĝas nur la vortoj, kiujn ni ofte legas aŭ skribas. Eblus diri ke tiujn vortojn oni arĥivas kiel bildon. Tiu lerna principo ankaŭ validas por la simioj. La simioj kapablas lerni ‘legi’ vortojn kiam ili sufiĉe ofte vidas ilin. Kvankam ili ne komprenas la vortojn, ili rekonas ilin per ilia formo. Por flue paroli lingvon, ni bezonas multajn vortojn. Por tio, la vortoj devas esti bone organizitaj. Ĉar nia memoro funkcias kiel arĥivo. Por rapide trovi vorton, ĝi devas scii kie ĝi serĉu. Tial pli bonas lerni vortojn en difinita konteksto. Tiele, nia memoro ĉiam povas malfermi la ĝustan dosierujon. Sed ankaŭ tion de ni bone lernitan ni povas reforgesi. La scio tiam moviĝas de la aktiva al la pasiva memoro. Forgesante, ni liberiĝas el la scio kiun ni ne bezonas. Tiele, nia cerbo estigas lokon por novaj kaj pli gravaj aferoj. Tial gravas ke ni regule aktivigu nian scion. Sed kio troviĝas en la pasiva memoro, tio ne estas perdita por ĉiam. Kiam ni vidas forgesitan vorton, ni rememoras ĝin. Kion oni unufoje lernis, tion oni pli rapide lernas la duan fojon. Kiu volas plivastigi sian vortprovizon, tiu devas ankaŭ plivastigi siajn ŝatokupojn. Ĉar ĉiu el ni havas difinitajn interesojn. Tial nin ĝenerale okupas ĉiam la samaj aferoj. Sed lingvo konsistas el multaj malsamaj vortkampoj. Kiu interesiĝas pri politiko devus ankaŭ foje legi sportgazetojn!