Afrikaans » Koreaans | 81 [een en tagtig] | Verlede tyd 1

81 [여든하나] 과거형 1

81 [yeodeunhana] gwageohyeong 1

skryf	써요; sseoyo
Hy het ’n brief geskryf.	그는 편지를 썼어요.; geuneun pyeonjileul sseoss-eoyo.
En sy het ’n kaartjie geskryf.	그리고 그녀는 카드를 썼어요.; geuligo geunyeoneun kadeuleul sseoss-eoyo.
lees	읽어요; ilg-eoyo
Hy het ’n tydskrif gelees.	그는 잡지를 읽었어요.; geuneun jabjileul ilg-eoss-eoyo.
En sy het ’n boek gelees.	그리고 그녀는 책을 읽었어요.; geuligo geunyeoneun chaeg-eul ilg-eoss-eoyo.
neem / vat	가져가요; gajyeogayo
Hy het ’n sigaret geneem.	그는 담배를 가져갔어요.; geuneun dambaeleul gajyeogass-eoyo.
Sy het ’n stuk sjokolade geneem.	그녀는 초콜렛 한 조각을 가져갔어요.; geunyeoneun chokolles han jogag-eul gajyeogass-eoyo.
Hy was ontrou, maar sy was getrou.	그는 의리가 없었지만, 그녀는 의리가 있었어요.; geuneun uiliga eobs-eossjiman, geunyeoneun uiliga iss-eoss-eoyo.
Hy was lui, maar sy was fluks.	그는 게을렀지만, 그녀는 성실했어요.; geuneun geeulleossjiman, geunyeoneun seongsilhaess-eoyo.
Hy was arm, maar sy was ryk.	그는 가난했지만, 그녀는 부자였어요.; geuneun gananhaessjiman, geunyeoneun bujayeoss-eoyo.
Hy het geen geld nie, net skuld.	그는 돈이 없었고, 빚만 있었어요.; geuneun don-i eobs-eossgo, bijman iss-eoss-eoyo.
Hy het geen geluk nie, net slegte geluk.	그는 행운이 없었고, 불운만 있었어요.; geuneun haeng-un-i eobs-eossgo, bul-unman iss-eoss-eoyo.
Hy het geen sukses nie, net terugslae.	그는 성공이 없었고, 실패만 있었어요.; geuneun seong-gong-i eobs-eossgo, silpaeman iss-eoss-eoyo.
Hy was nie tevrede nie, maar ontevrede.	그는 만족하지 않았고, 불만족했어요.; geuneun manjoghaji anh-assgo, bulmanjoghaess-eoyo.
Hy was nie gelukkig nie, maar ongelukkig.	그는 행복하지 않았고, 슬펐어요.; geuneun haengboghaji anh-assgo, seulpeoss-eoyo.
Hy was nie aangenaam nie, maar onaangenaam.	그는 친절하지 않았고, 불친절했어요.; geuneun chinjeolhaji anh-assgo, bulchinjeolhaess-eoyo.

Die geskiedenis van taalkunde

Tale het mense nog altyd gefassineer. Daarom het taalkunde ’n baie lang geskiedenis. Taalkunde is ’n sistematiese ondersoek van taal. Mense het duisende jare gelede al oor taal nagedink. So het verskillende kulture verskillende stelsels ontwikkel. Gevolglik het daar verskillende beskrywings van taal ontstaan. Die hedendaagse taalkunde is meer op ou teorieë as enigiets anders gegrond. Veral in Griekeland het baie tradisies tot stand gekom. Die oudste bekende werk oor tale kom egter uit Indië. Dis 3 000 jaar gelede deur die grammatikus Sakatajana geskryf. In antieke tye het filosowe soos Plato hulle met tale besig gehou. Later het Romeinse skrywers hul teorieë verder ontwikkel. In die agtste eeu het die Arabiere ook hul eie tradisies ontwikkel. Hul werk het toe reeds noukeurige beskrywings van die Arabiese taal bevat. In die moderne tyd wou mense veral navors waar taal vandaan kom. Geleerdes het veral in die geskiedenis van taal belanggestel. In die 18de eeu het mense tale met mekaar begin vergelyk. Hulle wou verstaan hoe tale ontwikkel. Later het hulle op tale as ’n stelsel gekonsentreer. Die fokuspunt was die vraag hoe tale werk. Deesdae is daar ’n groot aantal denkrigtings in taalkunde. Sedert die 50’s het baie nuwe dissiplines ontwikkel. Hulle is deels sterk deur ander wetenskappe beïnvloed. Voorbeelde is psigolinguistiek en interkulturele kommunikasie. Die nuutste rigtings in taalwetenskap is uiters gespesialiseerd. Een voorbeeld is feministiese taalkunde. Die geskiedenis van taalkunde loop dus verder… Solank daar tale is, sal mense daaroor nadink!