Shqip » Lituanisht | 71 [shtatёdhjetёenjё] | tё duash diçka

71 [septyniasdešimt vienas] ko norėti

Çfarё doni?	Ko (jūs) norite?
A doni tё luani futboll?	Ar norite žaisti futbolą?
A doni tё vizitoni shokёt?	Ar norite aplankyti draugus?
dua	norėti
Nuk dua tё vij vonё.	(Aš) nenoriu vėluoti.
Unё nuk dua tё shkoj atje.	(Aš) nenoriu ten eiti.
Dua tё shkoj nё shtёpi.	(Aš) noriu eiti namo.
Dua tё rri nё shtёpi.	(Aš) noriu būti / likti namie.
Dua tё rri vetёm.	(Aš) noriu būti vienas / viena.
Do tё rrish kёtu?	Ar nori likti čia?
Do tё hash kёtu?	Ar nori valgyti čia?
A do tё flesh kёtu?	Ar nori miegoti čia?
A doni tё niseni nesёr?	Ar (jūs) norite rytoj išvažiuoti?
A do tё rrini deri nesёr?	Ar (jūs) norite pasilikti iki rytojaus?
Doni ta paguani llogarinё nesër?	Ar (jūs) norite apmokėti sąskaitą rytoj?
A doni tё shkoni nё disko?	Ar norite į diskoteką?
A do tё shkoni nё kinema?	Ar norite į kiną?
A do shkoni nё kafe?	Ar norite į kavinę?

Si truri mëson fjalë të reja

Kur mësojmë fjalorin, truri ynë ruan përmbajtje të reja. Të mësuarit funksionon vetëm përmes përsëritjes së përhershme. Sesa mirë truri ynë ruan fjalët varet nga disa faktorë. Më i rëndësishmi prej tyre është përsëritja e rregullt e fjalorit. Vetëm fjalët që lexojmë ose shkruajmë shpesh, regjistrohen. Mund të thuhet se këto fjalë arkivohen si imazhe. Ky parim i të mësuarit vlen edhe për majmunët. Majmunët mund të mësojnë të “lexojnë” fjalë nëse i shohin ato mjaft shpesh. Megjithëse nuk i kuptojnë fjalët, ato i njohin prej formës së tyre. Për të folur një gjuhë rrjedhshëm, na duhen shumë fjalë. Për këtë, fjalori duhet të jetë i organizuar mirë. Pasi kujtesa jonë funksionon si një arkiv. Për të gjetur një fjalë shpejt, duhet të dijë se ku të kërkojë. Prandaj është më mirë që fjalët të mësohen në një kontekst të caktuar. Kështu që memoria të mund të hapë gjithmonë dosjen e duhur. Por ne mund të harrojmë edhe atë që e kemi mësuar shumë mirë. Njohuritë migrojnë nga memoria aktive tek ajo pasive. Duke harruar ne lirojmë veten nga dije që nuk na nevojiten. Kështu truri ynë krijon hapësirë për gjëra të reja dhe më të rëndësishme. Prandaj është e rëndësishme që të aktivizojmë njohuritë tona rregullisht. Ajo çka ndodhet në memorien pasive nuk ka humbur përgjithmonë. Kur ne shohim një fjalë që e kemi harruar, na kujtohet sërish. Çfarë është mësuar njëherë, mësohet më shpejt herën e dyte. Kush dëshiron të zgjerojë fjalorin, duhet të zgjerojë edhe hobet. Secili nga ne ka interesa të veçanta. Kjo është arsyeja pse ne kryesisht merremi me të njëjtat gjëra. Sidoqoftë, një gjuhë përbëhet nga shumë fusha të ndryshme fjalish. Kush është i të interesuar për politikë, duhet të lexojë edhe gazeta sportive!