nynorsk » nederlandsk | 65 [sekstifem] | Nekting 2

65 [vijfenzestig] Ontkenning 2

Er den ringen dyr?	Is de ring duur?
Nei, han kostar berre hundre euro.	Nee, hij kost maar honderd euro.
Men eg har berre femti.	Maar ik heb er maar vijftig.
Er du ferdig?	Ben je al klaar?
Nei, ikkje enno.	Nee, nog niet.
Men eg er snart ferdig.	Maar ik ben zo klaar.
Vil du ha meir suppe?	Wil je nog soep?
Nei takk, eg vil ikkje ha meir.	Nee, ik wil er geen meer.
Men eg vil ha meir is.	Maar nog wel een ijsje.
Har du budd her lenge?	Woon je hier al lang?
Nei, berre ein månad.	Nee, pas een maand.
Men eg kjenner mange folk alt.	Maar ik ken al veel mensen.
Køyrer du heim i morgon?	Ga je morgen naar huis?
Nei, ikkje før i helga.	Nee, pas in het weekend.
Men eg kjem tilbake alt på sundagen.	Maar ik kom zondag al terug.
Er dottera di vaksen?	Is je dochter al volwassen?
Nei, ho er berre sytten.	Nee, ze is pas zeventien.
Men ho har allereie ein kjærast.	Maar ze heeft al een vriend.

Genetisk mutasjon gjer det mogleg å snakke

Mennesket er den einaste levande skapningen på jorda som kan snakke. Det skil mennesket frå planter og dyr. Sjølvsagt kommuniserer planter og dyr òg med einannan. Men dei meistrar ikkje eit innvikla stavingsspråk. Kvifor kan mennesket snakke? For å snakke, treng du visse fysiske eigenskapar. Desse kroppslege eigenskapane finn vi berre i mennesket. Likevel er det ikkje sjølvsagt at mennesket utvikla dei. I utviklingshistoria hender ingenting utan grunn. Ein stad på vegen byrja mennesket å tale. Vi veit ikkje enno nøyaktig når det hende. Men noko må ha skjedd som gav mennesket språk. Forskarar trur at ein genetisk mutasjon var ansvarleg for det. Antropologar har samanlikna arvestoffet frå ulike levande vesen. Det er godt kjent at eit visst gen påverkar tale. Menneske som har skade på genet, har vanskar med språk. Dei kan ikkje uttrykkje seg godt, og forstår ord dårlegare. Dette genet vart undersøkt hjå menneske, aper og myser. Det er veldig likt hjå menneske og sjimpansar. Det er berre to små skilnader. Men desse skilnadene gjer seg merkande i hjernen. Saman med andre gen, påverkar dei visse hjerneaktivitetar. Difor kan mennesket snakke, og apene ikkje. Men gåta om det menneskelege språket er ikkje løyst med det. Fordi genmutasjonen åleine er ikkje nok for å kunne snakke. Forskarar har implanert den menneskelege genvarianten i myser. Det gav dei ikkje evna til å tale... Men pipinga deira laga litt av eit leven!