Nederlands » Kazachs | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

58 [елу сегіз] Дене мүшелері

58 [elw segiz] Dene müşeleri

Ik ben een man aan het tekenen.	Бір ер адамның суретін саламын.; Bir er adamnıñ swretin salamın.
Eerst het hoofd.	Алдымен басын.; Aldımen basın.
De man draagt een hoed.	Қалпақ киген.; Qalpaq kïgen.
Je kan zijn haar niet zien.	Шашы көрінбейді.; Şaşı körinbeydi.
Je kan ook zijn oren niet zien.	Құлақтары да көрінбейді.; Qulaqtarı da körinbeydi.
Je kan ook zijn rug niet zien.	Арқасы да көрінбейді.; Arqası da körinbeydi.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	Көздері мен аузын саламын.; Közderi men awzın salamın.
De man danst en lacht.	Ол адам билеп және күліп тұр.; Ol adam bïlep jäne külip tur.
De man heeft een lange neus.	Ол адамның мұрны ұзын.; Ol adamnıñ murnı uzın.
Hij draagt een stok in zijn handen.	Қолына таяқ ұстаған.; Qolına tayaq ustağan.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	Мойнына шарф таққан.; Moynına şarf taqqan.
Het is winter en het is koud.	Қазір қыс және суық.; Qazir qıs jäne swıq.
De armen zijn gespierd.	Қолдары жуан.; Qoldarı jwan.
De benen zijn ook gespierd.	Аяқтары да мықты.; Ayaqtarı da mıqtı.
De man is van sneeuw.	Адам қардан жасалған.; Adam qardan jasalğan.
Hij draagt geen broek en geen jas.	Үстінде шалбар да, пальто да жоқ.; Üstinde şalbar da, palto da joq.
Maar de man bevriest niet.	Бірақ ол адам жаурамайды.; Biraq ol adam jawramaydı.
Hij is een sneeuwman.	Ол – аққала.; Ol – aqqala.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...