ვისაც ლაპარაკი სურს, უნდა წეროს!

უცხო ენების სწავლა ყოველთვის ადვილი არ არის. ენის შემსწავლელებისთვის ლაპარაკი განსაკუთრებით ძნელია დასაწყისში. ბევრს ახალ ენაზე წინადადებების წარმოსათქმელად სითამამე არ ყოფნის. მათ ძალიან ეშინიათ შეცდომების დაშვების. ასეთი მოსწავლეებისთვის გამოსავალია წერა. რადგან მან, ვისაც კარგად უნდა ლაპარაკის სწავლა, რაც შეიძლება მეტი უნდა წეროს. წერა გვეხმარება ახალ ენასთან შეგუებაში. ამის ბევრი მიზეზი არსებობს. წერა ლაპარაკისგან განსხვავდება. ის ბევრად უფრო რთული პროცესია. წერის დროს მეტი დრო გვჭირდება იმის განსახილველად, თუ რომელი სიტყვა გამოვიყენოთ . ამ დროს ჩვენი ტვინი უფრო ინტენსიურად მუშაობს ახალ ენაზე. წერის დროს ასევე ბევრად უფრო მშვიდად ვართ. ჩვენს პასუხს არავის ელოდება . და ჩვენ ნელ-ნელა ვკარგავთ ენის შიშს. უფრო მეტიც, წერა ხელს უწყობს კრეატიულობას. თავს უფრო თავისუფლად ვგრძნობთ და ახალ ენას უფრო თავისუფლად ვიყენებთ. წერა ასევე მეტ დროს მოითხოვს ჩვენგან, ვიდრე ლაპარაკი. და ხელს უწყობს ჩვენს მეხსიერებას! მაგრამ წერის ყველაზე დიდი უპირატესობაა უპირო ფორმა. ანუ, შეგვიძლია ყურადღებით შევამოწმოთ ჩვენი სიტყვიერი ფორმულირების შედეგი. ყველაფერს მკაფიოდ ვხედავთ ჩვენს თვალწინ. ამ გზით თვითონვე შეგვიძლია ჩვენი შეცდომების გასწორება, და ამ პროცესში სწავლა. თეორიულად მნიშვნელობა არა აქვს, თუ რას წერთ ახალ ენაზე. მნიშვნელოვანია წინადადების რეგულარულად ფორმულირება წერილობით. თუ გინდათ ვარჯიში, უნდა მოძებნოთ მიმოწერის მეგობარი საზღვარგარეთ. მერე კი ოდესმე ერთმანეთს პირადად უნდა შეხვდეთ. და ნახავთ: ლაპარაკი ახლა ბევრად უფრო იოლია!