უმცირესობების ენები ევროპაში

ევროპაში ბევრ სხვადასხვა ენაზე ლაპარაკობენ. მათი უმრავლესობა ინდო-ევროპული ენებია. გარდა დიდი ეროვნული ენებისა, არსებობს ასევე ბევრი მცირე ენა. ისინი უმცირესობების ენებია. უმცირესობების ენები ოფიციალური ენებისგან განსხვავებულია. მაგრამ ისინი დიალექტები არ არის. ისინი ასევე არ არის იმიგრანტების ენები. უმცირესობების ენებს ყოველთვის ეთნიკური საფუძველი აქვს. ეს ნიშნავს, რომ ისინი კონკრეტული ეთნიკური ჯგუფების ენებია. უმცირესობების ენები ევროპის თითქმის ყველა ქვეყანაში არსებობს. ამ ენების რაოდენობა ევროკავშირში დაახლოებით 40-ია. ზოგიერთ უმცირესობის ენაზე მხოლოდ ერთ ქვეყანაში ლაპარაკობენ. მათ შორის, მაგალითად, არის სორბული ენა გერმანიაში. მეორეს მხრივ, ბოშურ ენაზე ევროპის ბევრ ქვეყანაში ლაპარაკობენ. უმცირესობების ენებს განსაკუთრებული სტატუსი აქვთ. რადგან ამ ენებზე მხოლოდ შედარებით მცირე ჯგუფები ლაპარაკობენ. ამ ჯგუფებს არა აქვთ საკუთარი სკოლების აშენების საშუალება. მათთვის ასევე ძნელია საკუთარი ლიტერატურის გამოცემა. ამის გამო ბევრ უმცირესობის ენას გაქრობა ემუქრება. ევროკავშირს სურს უმცირესობათა ენების დაცვა. რადგან ნებისმიერი ენა კულტურის ან თვითმყოფადობის მნიშვნელოვანი ნაწილია. ზოგიერთ ერებს არა აქვთ სახელმწიფო და ისინი მხოლოდ უმცირესობების სახით არსებობენ. მათი ენების პოპულარიზაციისთვის არსებობს სხვადასხვა პროგრამა და პროექტი. იმედია, რომ მცირე ეთნიკური ჯგუფების კულტურა ასევე შენარჩუნდება. მიუხედავად ამისა, ზოგიერთი უმცირესობის ენა მალე გაქრება. მათ შორის არის ლივური ენა, რომელზეც ლატვიის პროვინციაში ლაპარაკობენ. ლივური ენა მხოლოდ 20 ადამიანისთვის არის მშობლიური ენა. ამის გამო ლივური ენა ყველაზე მცირე ენაა ევროპაში.