ენები და ანდაზები

ანდაზები ყველა ენაში არსებობს. ამგვარად, ანდაზები ეროვნული თვითმყოფადობის მნიშვნელოვანი ნაწილია. ანდაზებში მჟღავნდება ქვეყნის ნორმები და ფასეულობები. მათი ფორმა ძირითადად ცნობილი და ფიქსირებულია, არამოდიფიცირებადი. ანდაზები ყოველთვის მოკლე და სხარტია. ანდაზებში ხშირად გამოიყენება მეტაფორები. ბევრ ანდაზას პოეტური კონსტრუქცია აქვს. ბევრი ანდაზა გვაწვდის რჩევას ან ქცევის წესებს. მაგრამ ზოგიერთ ანდაზაში ჩანს ასევე აშკარა კრიტიკა. ანდაზები ასევე ხშირად იყენებენ სტერეოტიპებს. ასე რომ, ისინი შეიძლება იყოს სხვა ქვეყნების ან ხალხის თითქოსდა ტიპიურ თვისებებზე. ანდაზებს დიდი ხნის ტრადიცია აქვს. არისტოტელემ შეაფასა ისინი, როგორც მოკლე ფილოსოფიური ნაწარმოებები. ანდაზა ორატორული ხელოვნების და ლიტერატურის მნიშვნელოვანი სტილისტურიიარაღია. მათი განსაკუთრებულობა იმაშია, რომ ისინი ყოველთვის აქტუალურია. ლინგვისტიკაში არსებობს დისციპლინა, რომელიც მხოლოდ ანდაზებს სწავლობს. ბევრი ანდაზა მრავალ ენაში არსებობს. ამდენად, ისინი შეიძლება ლექსიკურად მსგავსები იყვნენ. ამ შემთხვევაში, სხვადასხვა ენაზე მოლაპარაკეები ერთსა და იმავე სიტყვებს იყენებენ. Bellende Hunde beißen nicht, Perro que ladra no muerde. (DE-ES) სხვა ანდაზები სემანტიკურად არიან ერთნაირი. ე. ი. ერთიდაიგივე იდეა სხვა სიტყვებით არის გადმოცემული. Appeler un chat un chat, Dire pane al pane e vino al vino. (FR-IT) ასე რომ, ანდაზები გვეხმარება ჩავწვდეთ სხვა ხალხებს და კულტურებს. ყველაზე საინტერესოა ანდაზები, რომლებიც მთელ მსოფლიოშია გავრცელებული. ისინი ადამიანის ცხოვრების ‘მთავარ’ საკითხებს ეხება. ეს ანდაზები უნივერსალურ გამოცდილებას ეხება. ისინი გვიჩვენებს, რომ ჩვენ ყველანი ერთმანეთის მსგავსები ვართ - მიუხედავად იმისა, თუ რომელ ენაზე ვლაპარაკობთ.