გერმანიკული ენები

გერმანიკული ენები ინდო-ევროპული ენების ჯგუფს მიეკუთვნება. ეს ლინგვისტური ჯგუფი ხასიათდება თავისი ფონოლოგიური თვისებებით. განსხვავებები ფონოლოგიაში ასხვავებს ამ ენებს სხვა ენებისგან. არსებობს დაახლოებით 15 გერმანიკული ენა. მთელ მსოფლიოში 500 მილიონი ადამიანი ლაპარაკობს ამ ენებზე, როგორც მშობლიურზე. ცალკეული ენების ზუსტი რაოდენობის განსაზღვრა ძნელია. ხშირად გაურკვეველია, დამოუკიდებელი ენები არსებობს, თუ მხოლოდ დიალექტები. ყველაზე მნიშვნელოვანი გერმანიკული ენაა ინგლისური. ინგლისური 350 ადამიანის მშობლიური ენაა მთელ მსოფლიოში. ინგლისურის მომდევნო ენებია გერმანული და ჰოლანდიური. გერმანიკული ენები სხვადასხვა ჯგუფებად იყოფა. არსებობს ჩრდილო გერმანიკული, დასავლეთ გერმანიკული და აღმოსავლეთ გერმანიკული ენები. ჩრდილო გერმანიკული ენები სკანდინავიური ენებია. ინგლისური, გერმანული და ჰოლანდიური დასავლეთ გერმანიკული ენებია. აღმოსავლეთ გერმანიკული ენები ყველა მკვდარია. ამ ჯგუფს ეკუთვნოდა, მაგალითად, ძველი ინგლისური. კოლონიზაციამ გერმანიკული ენები მთელ მსოფლიოში გაავრცელა. ამის შედეგად, ჰოლანდიური ესმით კარიბის ზღვის აუზში და სამხრეთ აფრიკაში. ყველა გერმანიკული ენა ერთი ძირიდან არის წარმოქმნილი. იყო თუ არა ერთგვაროვანი ფუძეენა, გაურკვეველია. ამას გარდა, არსებობს მხოლოდ უმნიშვნელო რაოდენობის ძველი გერმანიკული ტექსტები. რომანული ენებისგან განსხვავებით, წყაროები თითქმის არ არსებობს. ამის შედეგად გერმანიკული ენების კვლევა უფრო ძნელია. შედარებით ცოტაა ცნობილი ასევე გერმანიკული ხალხის, ტევტონების კულტურის შესახებ. ტევტონების ხალხი არ გაერთიანდა. ამის გამო არ იყო ერთიანი იდენტურობა. ამდენად, მეცნიერება იძულებულია დაეყრდნოს სხვა წყაროებს. ბერძნების და რომაელების გარეშე, ტევტონების შესახებ ცოტა რამ თუ გვეცოდინებოდა.