Kiu volas paroli, tiu devas skribi!

Ne ĉiam facilas lerni fremdajn lingvojn. Por la lingvolernantoj ofte malfacilas paroli komence. Multaj ne aŭdacas diri frazojn en la nova lingvo. Ili tro timas fari erarojn. Por tiaj lingvolernantoj povus esti solvo skribi. Ĉar kiu volas lerni bone paroli, tiu devus kiel plej eble multe skribi! Skribi helpas nin alkutimiĝi al nova lingvo. Tio havas plurajn kialojn. Skribi kaj paroli malsame funkcias. Temas pri multe pli kompleksa procezo. Skribante ni pli longe cerbumas pri la elektotaj vortoj. Nian cerbon tiuokaze pli intense laborigas la nova lingvo. Skribante ni estas ankaŭ multe pli malstreĉitaj. Tie estas neniu kiu atendas respondon. Ni do malrapide perdas nian timon pro la fremda lingvo. Skribi krome stimulas la kreemon. Ni sentas nin pli liberaj kaj pli ludas kun la nova lingvo. Skribante oni havas ankaŭ pli da tempo ol parolante. Kaj tio subtenas la memorkapablon! Sed la plej granda avantaĝo kiam oni skribas estas la distancigita formo. Tio signifas ke ni povas precize konsideri la rezulton de nia lingvo. Ni ĉion klare vidas antaŭ ni. Ni tiel povas niajn erarojn mem korekti kaj tiuokaze lerni. Principe ne gravas tio, kion ni skribas en la nova lingvo. Nur gravas ke ni regule formulu skribajn frazojn. Kiu volas praktiki tion, tiu povus serĉi alilandan leteramikon. Li iam poste unufoje renkontu tiun persone. Li konstatos ke nun multe pli simplas paroli!