Nederlands » Roemeens | 57 [zevenenvijftig] | Bij de dokter

57 [cincizeci şi şapte] La medic

Ik heb een afspraak bij de dokter.	Am o programare la medic.
Ik heb om tien uur (’s ochtends) een afspraak.	Am programare la ora zece.
Wat is uw naam?	Cum vă numiţi?
Wilt u in de wachtkamer plaats nemen?	Vă rog luaţi loc în sala de aşteptare.
De dokter komt er zo aan.	Medicul vine imediat.
Bij welke verzekeringsmaatschappij bent u verzekerd?	Unde aveţi asigurare?
Wat kan ik voor u doen?	Cu ce vă pot ajuta?
Heeft u pijn?	Aveţi dureri?
Waar doet het zeer?	Unde vă doare?
Ik heb altijd rugpijn.	Am tot timpul dureri de spate.
Ik heb vaak hoofdpijn.	Am adesea dureri de cap.
Ik heb af en toe buikpijn.	Am câteodată dureri de burtă.
Kunt u uw hemd uittrekken?	Vă rog să vă dezbrăcaţi la bust.
Gaat u alstublieft op de onderzoekstafel liggen!	Întindeţi-vă vă rog pe canapea.
Uw bloeddruk is in orde.	Tensiunea este bună.
Ik geef u een injectie.	Vă fac o injecţie.
Ik schrijf u pillen voor.	Vă dau tablete.
Ik geef u een recept voor de apotheek.	Vă prescriu o reţetă pentru farmacie.

Gevoelens spreken ook verschillende talen!

Wereldwijd worden er veel verschillende talen gesproken. Een universele menselijke taal bestaat niet. Maar hoe is dat met onze gelaatsuitdrukkingen? Is de taal van gevoelens algemeen hetzelfde? Nee, ook hier zijn er verschillen! Lang geloofde men dat alle mensen dat het uiten van gevoelens gelijk waren. De taal van de gelaatsuitdrukkingen werd als algemeen begrijpbaar gezien. Charles Darwin geloofde dat gevoelens van vitaal belang waren voor de mens. Daarom moeten ze in alle culturen gelijk worden opgevat. Recente onderzoeken komen echter tot een andere conclusie. Ze tonen aan dat zelfs in de taal de gevoelens ook verschillend zijn. Dit betekent dat onze gelaatsuitdrukkingen door onze cultuur wordt beïnvloed. Daarom worden menselijke gevoelens wereldwijd anders vertoond en geïnterpreteerd. Wetenschappers onderscheiden zes primaire emoties. Deze zijn vreugde, verdriet, woede, afschuw, angst en verbazing. Maar de Europeanen hebben een andere gelaatsuitdrukking dan Aziaten. Ook lezen ze andere dingen in dezelfde gezichten. Dat hebben verschillende experimenten bevestigd. Hier kregen de testpersonen op een computer gezichten getoond. De testpersonen moesten beschrijven wat ze in hun gezichten konden lezen. Dat de resultaten verschillend waren had meerdere redenen. Op deze manier werden gevoelens in sommige culturen sterker aangetoond dan in andere. De intensiteit van de gelaatsuitdrukkingen wordt daarom niet overal hetzelfde begrepen. Ook gingen de mensen uit verschillende culturen aan andere dingen aandacht besteden. Aziaten kijken naar de ogen bij het lezen van gezichten. Europeanen en Amerikanen kijken echter ook op de lippen. Een gezichtsuitdrukking wordt echter in alle culturen begrepen ... Dat is een mooie glimlach!