Nederlands » Lets | 76 [zesenzeventig] | iets verklaren 2

76 [septiņdesmit seši] kaut ko pamatot 2

Waarom ben je niet gekomen?	Kāpēc tu neatnāci?
Ik was ziek.	Es biju slima.
Ik ben niet gekomen, omdat ik ziek was.	Es neatnācu, jo biju slima.
Waarom is ze niet gekomen?	Kāpēc viņa neatnāca?
Ze was moe.	Viņa bija nogurusi.
Ze is niet gekomen, omdat ze moe was.	Viņa neatnāca, jo bija nogurusi.
Waarom is hij niet gekomen?	Kāpēc viņš neatnāca?
Hij had geen zin.	Viņam nebija vēlēšanās.
Hij is niet gekomen, omdat hij geen zin had.	Viņš neatnāca, jo viņam nebija vēlēšanās.
Waarom zijn jullie niet gekomen?	Kāpēc jūs neatnācāt?
Onze auto is kapot.	Mūsu mašīna saplīsa.
Wij zijn niet gekomen, omdat onze auto kapot is.	Mēs neatnācām, jo mūsu mašīna saplīsa.
Waarom zijn die mensen niet gekomen?	Kāpēc ļaudis neatnāca?
Zij hebben de trein gemist.	Viņi nokavēja vilcienu.
Zij zijn niet gekomen, omdat ze de trein gemist hebben.	Viņi neatnāca, jo nokavēja vilcienu.
Waarom ben je niet gekomen?	Kāpēc tu neatnāci?
Ik mocht niet.	Es nedrīkstēju.
Ik ben niet gekomen, omdat ik niet mocht.	Es neatnācu, jo nedrīkstēju.

Computers kunnen de horende woorden reconstrueren

Om gedachten te kunnen lezen, is een oude droom van de mens. Iedereen wilde graag weten wat een ander aan het denken was. Maar deze droom is nog niet uitgekomen. Zelfs met moderne technologie kunnen we geen gedachten lezen. Wat anderen denken blijft hun geheim. Maar we kunnen zien wat anderen horen! Dat heeft een wetenschappelijk experiment laten zien. Onderzoekers zijn erin geslaagd om woorden te reconstrueren. Hiertoe gingen ze de hersengolven van de testpersonen analyseren. Als we iets horen, worden onze hersenen actief. Het moet de gehoorde taal verwerken. Hierdoor ontstaat een zekere activiteitenpatroon. Dit patroon kunnen ze met elektroden opnemen. En ook deze opname kan verder verwerkt worden! Met een computer kunnen ze een geluidspatroon omzetten. Zo kan het woord dat gehoord is geïdentificeerd worden. Dit principe functioneert voor alle woorden. Elk woord dat we horen genereert een specifiek signaal. Dit signaal heeft altijd verband met de klank van het woord. Het moet "slechts" in een akoestisch signaal vertaald worden. Want: Heeft men het geluidpatroon, dan weet men het woord. In het experiment hoorden de testpersonen echte woorden en nepwoorden. Een deel van de woorden die werden gehoord, bestonden echter niet. Toch kunnen deze woorden ook worden gereconstrueerd. De herkende woorden zullen door een computer worden uitgesproken. Maar het is ook mogelijk om deze alleen op het scherm te laten verschijnen. De onderzoekers hopen nu om spraaksignalen spoedig beter te kunnen begrijpen. De droom van een het gedachtelezen gaat nog steeds verder...