Nederlands » Indonesisch | 59 [negenenvijftig] | Op het postkantoor

59 [lima puluh sembilan] Di kantor pos

Waar is het dichtstbijzijnde postkantoor?	Di mana kantor pos terdekat?
Is het ver naar het volgende postkantoor?	Apakah jaraknya jauh sampai ke kantor pos berikutnya?
Waar is de dichtstbijzijnde brievenbus?	Di mana kotak surat berikutnya?
Ik heb een paar postzegels nodig.	Saya membutuhkan beberapa perangko.
Voor een kaart en een brief.	Untuk sebuah kartu pos dan sebuah surat.
Hoe duur is de port naar Amerika?	Berapa biaya perangko untuk ke Amerika?
Hoe zwaar is dat pakket?	Seberapa berat paketnya?
Kan ik het per luchtpost sturen?	Apakah saya bisa mengirimnya dengan pos udara?
Hoe lang duurt het voor het aankomt?	Berapa lama sampainya paket itu?
Waar kan ik telefoneren?	Di mana saya bisa menelepon?
Waar is de dichtstbijzijnde telefooncel?	Di mana telepon umum terdekat?
Heeft u telefoonkaarten?	Apakah Anda memiliki kartu telepon?
Heeft u een telefoonboek?	Apakah Anda memiliki buku telepon?
Kent u het landnummer van Oostenrijk?	Tahukah Anda kode nomor telepon negara Austria?
Een ogenblik, ik zoek het op.	Sebentar, saya lihat dulu.
De lijn is steeds bezet.	Salurannya selalu sibuk.
Welk nummer heeft u gekozen?	Nomor berapa yang Anda tekan?
U moet eerst een nul kiezen!	Anda harus menekan angka nol terlebih dahulu!

De moedertaal blijft altijd de belangrijkste taal

Onze moedertaal is de eerste taal die we leren. Dit gebeurt onbewust en we merken het niet. De meeste mensen hebben maar één moedertaal. Alle andere talen worden als vreemde talen geleerd. Natuurlijk zijn er ook mensen die met meerdere talen opgroeien. Zij spreken deze talen toch minder goed. Vaak worden de talen ook anders gebruikt. De ene taal wordt bijvoorbeeld op het werk gesproken. En de andere wordt thuis gebruikt. Hoe goed we een taal spreken hangt van verschillende factoren af. Als jonge kinderen leren ze meestal zeer goed. Onze taalcentrum is in deze levensjaren het meest effectief. Ook is het van groot belang hoe vaak we een taal spreken. Hoe meer we ze gebruiken, des te beter spreken we het uit. Onderzoekers zijn echter van mening dat we geen twee talen even goed kunnen leren. Eén taal blijft altijd de belangrijkste taal. Experimenten schijnen deze hypothese te kunnen bevestigen. Voor een onderzoek werden verschillende personen getest. Een deel van de testpersonen spraken twee talen vloeiend. Ze hadden Chinees als moedertaal en Engels als tweede taal De andere helft van de testpersonen spraken alleen Engels als moedertaal. Deze testpersonen moesten eenvoudige opdrachten in het Engels oplossen. Daarbij werden de activiteit van de hersenen gemeten. En het ging verschillen in de hersenen van de proefpersonen aantonen! Bij de meertaligen was één hersengebied bijzonder actief. De eentalige mensen vertoonden echter geen activiteit in dit gebied. Beide groepen hebben de taken even snel en goed opgelost. Toch hebben de Chinezen alles nog in hun moedertaal vertaald...