ελληνικά » σλοβενικά | 91 [ενενήντα ένα] | Δευτερεύουσες προτάσεις με ότι 1

91 [enaindevetdeset] Odvisni stavki z da 1

Ο καιρός ίσως βελτιωθεί αύριο.	Vreme bo morda jutri boljše.
Πώς το ξέρετε αυτό;	Odkod veste to?
Ελπίζω ότι θα βελτιωθεί.	Upam, da bo boljše.
Σίγουρα θα έρθει.	Prav gotovo pride.
Είναι σίγουρο;	Je to zanesljivo?
Ξέρω ότι θα έρθει.	Vem, da pride.
Σίγουρα θα τηλεφωνήσει.	Zagotovo pokliče.
Αλήθεια;	Res? (Resnično?)
Πιστεύω ότι θα τηλεφωνήσει.	Mislim, da bo poklical.
Το κρασί είναι σίγουρα παλιό.	To vino je gotovo staro.
Το ξέρετε σίγουρα αυτό;	Veste to gotovo?
Υποθέτω ότι είναι παλιό.	Domnevam, da je staro.
Το αφεντικό μας έχει ωραία εμφάνιση.	Naš šef dobro izgleda.
Βρίσκετε;	Se vam zdi?
Βρίσκω μάλιστα ότι είναι πολύ ωραίος.	Zdi se mi, da celo zelo dobro izgleda.
Το αφεντικό έχει σίγουρα φίλη.	Šef ima gotovo kakšno punco.
Αλήθεια το πιστεύετε;	Res tako mislite?
Είναι πολύ πιθανό ότι έχει φίλη.	Čisto mogoče (možno) je, da ima punco.

Πως μαθαίνει το μυαλό γραμματική;

Στην βρεφική ηλικία, αρχίζουμε να μαθαίνουμε την μητρική μας γλώσσα. Αυτό γίνεται εντελώς αυτόματα. Δεν το αντιλαμβανόμαστε. Κατά την εκμάθηση ο εγκέφαλός μας αναγκάζεται να είναι πολύ παραγωγικός. Όταν, για παράδειγμα, μαθαίνουμε γραμματική, έχει πολλή δουλειά να κάνει. Κάθε μέρα ακούει καινούργια πράγματα. Λαμβάνει μόνιμα νέα ερεθίσματα. Αλλά ο εγκέφαλος δεν μπορεί να επεξεργάζεται το κάθε ερέθισμα ξεχωριστά. Πρέπει να τα διαχειρίζεται με οικονομία. Γι΄αυτό προσανατολίζεται σε ότι συμβαίνει τακτικά. Ο εγκέφαλος καταγράφει πράγματα που ακούει συχνά. Καταλαβαίνει πόσο συχνά συμβαίνει ένα συγκεκριμένο πράγμα. Από αυτά τα παραδείγματα φτιάχνει συνθέτει μετά έναν κανόνα γραμματικής. Τα παιδιά ξέρουν αν μια πρόταση είναι σωστή ή λάθος. Δεν ξέρουν όμως γιατί αυτό είναι έτσι. Ο εγκέφαλός τους γνωρίζει τους κανόνες, χωρίς να τους έχει μάθει πρώτα. Οι ενήλικες μαθαίνουν γλώσσες διαφορετικά. Γνωρίζουν ήδη τις δομές της μητρικής τους γλώσσας. Αυτές είναι τα θεμέλια για τους νέους γραμματικούς κανόνες. Για να μάθουν, όμως, οι ενήλικες χρειάζονται μαθήματα. Όταν μαθαίνουμε γραμματική, ο εγκέφαλος έχει να κάνει με ένα σταθερό σύστημα. Αυτό φαίνεται, για παράδειγμα, στα ουσιαστικά και στα ρήματα. Αποθηκεύονται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Όταν τα επεξεργαζόμαστε, ενεργοποιούνται διάφορα τμήματα του μυαλού. Επίσης, οι απλοί κανόνες μαθαίνονται με διαφορετικό τρόπο από ότι οι σύνθετοι. Στους σύνθετους κανόνες δουλεύουν περισσότερα τμήματα του εγκεφάλου ταυτόχρονα. Το πώς ακριβώς μαθαίνει γραμματική ο εγκέφαλος, δεν έχει ακόμα ερευνηθεί. Ξέρουμε όμως, ότι θεωρητικά μπορεί να μάθει κάθε είδους γραμματικής...