Türkçe » Hollandaca | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [vijfenzestig] Ontkenning 2

Yüzük pahalı mı?	Is de ring duur?
Hayır, sadece 100 Avro.	Nee, hij kost maar honderd euro.
Ama bende sadece elli var.	Maar ik heb er maar vijftig.
Hazır mısın?	Ben je al klaar?
Hayır, henüz değil.	Nee, nog niet.
Ama hemen hazır olurum.	Maar ik ben zo klaar.
Daha çorba istermisin?	Wil je nog soep?
Hayır, istemem.	Nee, ik wil er geen meer.
Ama bir dondurma daha isterim.	Maar nog wel een ijsje.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?	Woon je hier al lang?
Hayır, bir aydır.	Nee, pas een maand.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Maar ik ken al veel mensen.
Yarın eve gidecek misin?	Ga je morgen naar huis?
Hayır, ancak hafta sonunda.	Nee, pas in het weekend.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Maar ik kom zondag al terug.
Kızın yetişkin mi?	Is je dochter al volwassen?
Hayır, daha on yedisinde.	Nee, ze is pas zeventien.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Maar ze heeft al een vriend.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!