Nederlands » Georgisch | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

58 [ორმოცდათვრამეტი] სხეულის ნაწილები

58 [ormotsdatvramet'i] skheulis nats'ilebi

Ik ben een man aan het tekenen.	კაცს ვხატავ.; k'atss vkhat'av.
Eerst het hoofd.	ჯერ თავს.; jer tavs.
De man draagt een hoed.	კაცს ქუდი ახურავს.; k'atss kudi akhuravs.
Je kan zijn haar niet zien.	თმა არ ჩანს.; tma ar chans.
Je kan ook zijn oren niet zien.	არც ყურები ჩანს.; arts qurebi chans.
Je kan ook zijn rug niet zien.	ზურგიც არ ჩანს.; zurgits ar chans.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	თვალებს და პირს ვხატავ.; tvalebs da p'irs vkhat'av.
De man danst en lacht.	კაცი ცეკვავს და იცინის.; k'atsi tsek'vavs da itsinis.
De man heeft een lange neus.	კაცს გრძელი ცხვირი აქვს.; k'atss grdzeli tskhviri akvs.
Hij draagt een stok in zijn handen.	მას ხელში ჯოხი უჭირავს.; mas khelshi jokhi uch'iravs.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	მას ასევე ყელზე კაშნე უკეთია.; mas aseve qelze k'ashne uk'etia.
Het is winter en het is koud.	ზამთარია და ცივა.; zamtaria da tsiva.
De armen zijn gespierd.	ხელები ძლიერია.; khelebi dzlieria.
De benen zijn ook gespierd.	ფეხებიც ძლიერია.; pekhebits dzlieria.
De man is van sneeuw.	კაცი თოვლისგან არის გაკეთებული.; k'atsi tovlisgan aris gak'etebuli.
Hij draagt geen broek en geen jas.	მას შარვალი და პალტო არ აცვია.; mas sharvali da p'alt'o ar atsvia.
Maar de man bevriest niet.	მაგრამ კაცი არ იყინება.; magram k'atsi ar iqineba.
Hij is een sneeuwman.	ის თოვლისბაბუაა.; is tovlisbabuaa.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...